اثر سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر دوام گل و شاخص‌های فتوسنتز گل شاخه بریده رز رقم Grand prix

فیزیولوژی محیطی گیاهی

مقاله 6، دوره 9، ویژه بهار، اردیبهشت 1393، صفحه 48-58   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

نسرین فرهنگ مهر¹؛ مریم نیاکان^{* 2}؛ حسین زارعی³

¹1 کارشناس‌ارشد، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان

²2دانشیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان

³3 استادیار، گروه باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی–پردیس، گرگان

چکیده

این تحقیق  با هدف مقایسه تاثیر سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر دوام گل بریده رز رقم Grand prix از طریق بررسی برخی شاخص‌های فتوسنتز در فروردین سال 1391 انجام گرفت. بدین منظور تعداد 235 شاخه گل رز قرمز رقم (Grand prix) در گلدان‌های حاوی 1 لیتر ساکارز 2 درصد در سردخانه با دمای 8 درجه سانتی گراد و رطوبت 55 درصد و نور 260 لوکس قرار گرفت و هفته ای 1 بار به مدت یک ماه با غلظت‌های مختلف سالیسیلیک اسید شامل ^2-10، ^3-10، ⁴ˉ10 و ⁵ˉ10 مولار و متیل جاسمونات 20، 40، 60، 80 و 100 میکرومولار محلول پاشی شدند. کلیه 11 تیمار مذکور در طرح فاکتوریل با 3 تکرار انجام شد. فاکتورهای اندازه‌گیری شده شامل فاکتورهای ظاهری (دوام گل و برگ) سنجش کلروفیل‌های a، b و قندهای محلول بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد فاکتور ظاهری گل و برگ در تیمار ^3-10 مولار سالیسیلیک اسید در مقایسه با سایر تیمارها و شاهد بهینه بود. قندهای محلول و کلروفیل a و b نیز در تیمار ^3-10مولار اسید سالیسیلیک در مقایسه با شاهد و سایر غلظت‌های اسید سالیسیلیک افزایش یافت. از سوی دیگر بر اساس نتایج حاصل از تیمار با متیل جاسمونات افزایش فاکتور ظاهری گل و برگ و نیز قندهای محلول در تیمار 100 میکرومولار مشاهده شد و کلروفیل a نیز در همه تیمارها نسبت به شاهد افزایش معنی داری را نشان داد.
 

کلیدواژه‌ها

سالیسیلیک اسید؛ گل رز؛ عمر پس از برداشت؛ فتوسنتز؛ متیل جاسمونات