بررسی محلول پاشی اسید بُریک و کلرید کلسیم بر رشد رویشی و زایشی و انبارمانی توت فرنگی رقم «سلوا»

فیزیولوژی محیطی گیاهی

مقاله 7، دوره 6، شماره 23، دی 1390، صفحه 60-66

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

ابوالفضل لولایی^{* 1}؛ مصطفی مصطفوی¹؛ سعید سماوات²

¹گروه باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

²مؤسسه تحقیقات خاک و آب کرج، کرج، ایران

چکیده

برای بررسی اثر محلول پاشی اسیدبُریک و کلرید کلسیم بر رشد رویشی، زایشی و انبارمانی توت فرنگی رقم سلوا آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد که فاکتور اول آن شامل مصرف اسید بُریک در چهار سطح 0، 1، 5/1 و 2 پی‌پی‌ام، فاکتور دوم کلرید کلسیم در سه سطح 0، 1000 و 1500 پی‌پی‌ام بوده در هر کرت 24 بوته و در مجموع از 864 بوته استفاده شد. نتایج نشان داد که: سطح کلسیم (1000 و 1500 پی‌پی‌ام) بیشترین تأثیر را بر میزان پکتین ومواد جامد محلول داشته و سطح اسید بُریک (صفر و 1 پی‌پی‌ام) بیشترین تاثیر را بر میزان پکتین داشته است بین سطح‌های مختلف اسید بُریک سطح 2 پی‌پی‌ام بیشترین تأثیر را برمیزان مواد جامد محلول نشان داد.بین 3 سطح کلرید کلسیم در سطح 1درصد تفاوت معنی‌دار مشاهده شد، به طوری که سطح 1500 پی‌پی‌ام آن مانند اسیدبُریکیعنی سطح 5/1 پی‌پی‌ام بیشترین تاثیر را بر ارتفاع گیاه داشته اند. در روز سوم پس از برداشت سطح 9 (کلرید کلسیم 1500 پی‌پی‌ام و اسید بُریک صفر) و روز ششم پس از برداشتسطح 5 (کلرید کلسیم 1000 پی‌پی‌ام و اسید بُریک صفر) بیشترین تأثیر را برمیزان انبارمانی داشتند.

کلیدواژه‌ها

اسید بُریک؛ پکتین؛ توت فرنگی؛ کلرید کلسیم؛ مواد جامد محلول