جنگ رسانه‌ها: چالش الگوی اسلام سیاسی مبتنی بر تشیع ایران و الگوی مبتنی بر وهّابیت عربستان در بحرین

فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی

مقاله 8، دوره 7، شماره 24، آذر 1394، صفحه 213-238   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

کرمرضا کرمیان هابیلی¹؛ هنگامه البرزی²

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه رازی کرمانشاه

²دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه اصفهان

چکیده

چکیده
امروزه یکی از بحث‌های مهم بین‌المللی، تحولاتی است که در منطقه خاورمیانه رخ داده است. تحرکاتی موسوم به بهار عربی که از بیداری ملت‌ها برای دستیابی به حق و حقوق خود و انجام اصلاحات در برابر حکومت‌های بعضاً دیکتاتور مآب نشأت گرفته است. یکی از این تحولات، بحرانی است که کشور بحرین را درگیر خود کرده است. موج بیداری اسلامی و کشیده‌شدن دامنه آن به کشور بحرین، اوج رقابت دو الگوی شیعی(ایران) و وهابی(عربستان) را موجب شده است. نرسیدن این دو کشور در بحران بحرین به دیدگاهی مشترک، آنها را تا لبه جنگی نیابتی در قالب رسانه کشانده است. مقاله حاضر با به‌کارگیری رهیافت عرصه سیاست بازنمایی، به بررسی دیپلماسی رسانه‌ای دو کشور در قبال بحران بحرین می‌پردازد و به دنبال پاسخگویی به این سؤال‌هاست که: بحران بحرین در سیاست خارجی دو کشور چه نقشی دارد؟ و بر این اساس، چه سیاست رسانه‌ای را در قبال این بحران دنبال می‌کنند؟ در همین راستا، این فرضیه را مطرح می‌کند که: تلقی و بازنمایی جمهوری اسلامی ایران از تحولات بحرین به عنوان بیداری اسلامی و تأثیرپذیری از انقلاب اسلامی و تلقی و بازنمایی عربستان از تحولات بحرین در قالب یک مسأله کاملاً عربی، تقابل دیدگاه این دو کشور در بحران بحرین را نشان می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: بحران بحرین؛ سیاست خارجی؛ دیپلماسی رسانه‌ای؛ عرصه سیاست بازنمایی؛ بیداری اسلامی