روش شناسی سازه انگاری در حوزه روابط بین المل

فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی

مقاله 7، دوره 1، شماره 4، اسفند 1388، صفحه 183-214   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

جهانگیر معینی علمداری¹؛ عبداله راسخی²

¹([e-mail]). استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران

²([e-mail]) . دانشجوی دکتری علوم سیاسی و عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان

چکیده

در این مقاله پس از بررسی بنیان های فر انظری ، دیدگاه های سازه انگاری در مورد روابط بین الملل ، سیاست خارجی و فرهنگ، مورد ارزیابی قرار می گیرد. اینکه چگونه یک رشته دعوای جدید معرفت شناختی و هستی شناختی سازه انگارانه مبنای ارائه ی رویکرد جدیدی در عرصه ی روابط بین المللی قرار گرفته است . در مقاله ی حاضر پیامدهای این امر برای نظم بین الملل ، نهادهای بین الملل ، فرهنگ جهانی و هویت ها مورد بحث قرار می گیرد . در این نوشته در پاسخ به این پرسش که روش شناسی سازه انگاری در در سازه انگاری » روابط بین الملل بر چه مبنایی عمل می کند؟ این فرضیه را مطرح می کند که واقعیت به عنوان یک برساخته ی بیناذهنی اجتماعی و حاصل تعامل ساختار و کارگزار درپیامدهای این امر برای تحلیل روابط بین الملل و عملکرد دولت ها « نظر گرفته شده است در سیاست جهانی ردیابی می شود و در نهایت کارکردهای فرهنگ در تکوین سازه انگارانه ی نظام بین الملل مورد بررسی قرار می گیرد .

کلیدواژه‌ها

سازه انگاری؛ هستی شناسی؛ معرفت شناسی؛ روابط بین الملل؛ سیاست خارجی؛ فرهنگ