ارتباط ویژگی‌های شخصیتی و انگیزش درونی با خودکارآمدی اعضاء هیات علمی جهاد دانشگاهی

فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

مقاله 6، دوره 6، شماره 3 - شماره پیاپی 23، آذر 1394، صفحه 58-69   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

جواد رحمانی دولت آباد^{* 1}؛ فاطمه گلشنی²؛ سوزان امامی پور²؛ فریبا حسنی²

¹کارشناسی ارشد، دانشکده روان شناسی و علوم اجتماعی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

²استادیار، دانشکده روان شناسی و علوم اجتماعی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

چکیده

هدف مطالعه حاضر تعیین رابطه بین پنج عامل شخصیت و انگیزش درونی با خودکارآمدی و همچنین امکان پیش‌بینی خودکارآمدی بر اساس دو متغیر فوق بود. پژوهش به روش توصیفی و با طرح همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه اعضاء هیات علمی جهاد داشگاهی(حدود 600 نفر) بوده و نمونه آماری آن بر اساس فرمول کوکران و با ضریب اطمینان 95% برابر با 234 نفر برآورد شد. فرم‌ها بین تمام اعضاء و به طرق گوناگون توزیع گردید و نهایتا 245 نفر در تحقیق مشارکت کردند، که 32.1 درصد را خانم‌ها و 67.9 درصد را آقایان تشکیل دادند. برای گردآوری داده‌ها از سه ابزار پنج عامل بزرگ شخصیت(فرم کوتاه)، سیاهه رجحان شغلی آمابایل و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد. یافته ها نشان داد ابعاد شخصیت و انگیزش درونی، بطور کلی با خودکارآمدی رابطه داشتند. رابطه بین روان رنجورخویی با خودکارآمدی منفی و معنی‌دار و رابطه سایر ویژگی های شخصیتی (برون گرایی، انعطاف‌پذیری، سازگاری و مسئولیت‌پذیری) و انگیزش درونی با آن مثبت و معنی‌دار بود. رگرسیون چندگانه به روش همزمان نشانگر همبستگی نسبتا قوی بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته تحقیق بود. و همچنین مشخص شد که 51.8 درصد از خودکارآمدی را این متغیرها تبیین می‌کنند. یافته‌های مطالعه حاضر رابطه بین شخصیت و انگیزش درونی با خودکارآمدی و امکان پیش‌بینی خودکارآمدی بر اساس این دو متغیر را تایید می‌کند.

کلیدواژه‌ها

ویژگی های شخصیت؛ انگیزش درونی؛ خودکارآمدی؛ شایستگی؛ جهاددانشگاهی