تأثیر الگوهای تدریس بدیعه پردازی و دریافت مفهوم بر خلاقیت دانش آموزان پسر سال اول متوسطه شهر همدان

فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

مقاله 1، دوره 6، شماره 4 - شماره پیاپی 24، اسفند 1394، صفحه 1-12   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

حمید رضا مرادی رستگار^*

کارشناسی ارشد دانشگاه ازاد اسلامی واحد همدان

چکیده

هدف کلی این پژوهش، بررسی تأثیر‌‌الگوهای تدریس بدیعه‌‌پردازی ودریافت مفهوم بر خلاقیت دانش‌آموزان پسرسال اول متوسطه شهرهمدان درسال تحصیلی91-90 است. برای انجام پژوهش از روش شبه‌آزمایشی استفاده شده است. جامعه‌ی آماری تمامی دانش‌آموزان پسر است که در سال تحصیلی91-90 در مدارس متوسطه ناحیه یک شهر همدان، در پایه‌ی اول اشتغال به تحصیل داشتند. حجم جامعه‌ی آماری 2525 نفر می باشد. حجم نمونه در این پژوهش، تعداد 30 نفر که در گروه های آزمایشی 1و2 جایگزین و با استفاده از روش‌ نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و تصادفی ساده انتخاب وجهت سنجش خلاقیت از پرسشنامه سنجش خلاقیت جمال عابدی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی مثل میانگین، انحراف‌استاندارد و  MANCOVA به وسیله‌ی بسته‌ی نرم افزار آماری18 SPSS تحلیل شدند. مهم‌ترین یافته‌های پژوهش به شرح زیر است: روش بدیعه‌پردازی بر خلاقیت کلی دانش‌آموزان تأثیر بیشتری نسبت به روش دریافت مفهوم دارد. روش بدیعه‌پردازی بر سیالی تفکر دانش‌آموزان تأثیر بیشتری نسبت به روش دریافت مفهوم دارد. روش بدیعه‌پردازی بر میزان ابتکار دانش‌آموزان تأثیر بیشتری نسبت به روش دریافت مفهوم دارد. روش بدیعه‌پردازی بر انعطاف‌پذیری دانش‌آموزان تأثیر بیشتری نسبت به روش دریافت مفهوم دارد.

کلیدواژه‌ها

تدریس؛ بدیعه‌پردازی؛ دریافت مفهوم؛ خلاقیت؛ دانش‌آموز