تأثیر کاربرد تلفیقی کود های شیمیایی و زیستی بر کارایی مصرف فسفر و خصوصیات زراعی آفتابگردان

مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

مقاله 13، دوره 8، شماره 24، خرداد 1395، صفحه 149-159

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمد میرزاخانی^{* 1}؛ نورعلی ساجدی²

¹گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد فراهان، دانشگاه آزاد اسلامی، فراهان، ایران

²گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران

چکیده

به منظور مقایسه تأثیر کود‌های زیستی و شیمیایی بر خصوصیات زراعی آفتابگردان، آزمایشی در سال 1388 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک انجام شد. تیمار مصرف کود زیستی نیتروکسین در دو سطح شامل (عدم تلقیح و تلقیح با نیتروکسین)، تیمار مصرف کود زیستی بارور-2 در دو سطح شامل (عدم تلقیح و تلقیح با بارور-2) و تیمار مصرف کود‌های شیمیایی نیتروژن و فسفر در چهار سطح شامل عدم مصرف کود‌های شیمیایی نیتروژن و فسفر (شاهد)، 50 کیلوگرم نیتروژن + 25 کیلوگرم فسفر، 100 کیلوگرم نیتروژن + 50 کیلوگرم فسفر و 150 کیلوگرم نیتروژن + 75 کیلوگرم فسفر در هکتار بود. نتایج نشان داد که کاربرد کود زیستی نیتروکسین بر صفات تعداد دانه در متر مربع و وزن هکتولیتر دانه معنی‌دار بود. همچنین اثر کاربرد کود زیستی بارور2 بر صفت تعداد دانه در متر مربع معنی‌داربود. تأثیر تیمار مصرف ترکیبی کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر نیز بر صفات ارتفاع ساقه، تعداد برگ فعال در بوته، تعداد دانه در متر مربع، عملکرد بیولوژیکی، شاخص باروری گیاه، وزن هکتولیتر دانه و کارایی مصرف فسفر نیز معنی‌دار بود. به طوری‌که تیمار50 کیلوگرم نیتروژن + 25 کیلوگرم فسفر در هکتار با میانگین 32/51 درصد و تیمار150 کیلوگرم نیتروژن + 75 کیلوگرم فسفر در هکتار با میانگین 01/21 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار کارایی مصرف فسفر را به خود اختصاص دادند. بنابراین با افزایش مقادیر مصرف کودهای شیمیایی از طریق آبشویی و هدرروی موجب کاهش کارایی مصرف کود می‌شود.

کلیدواژه‌ها

شاخص باروری؛ عملکرد بیولوژیکی؛ نیتروکسین؛ وزن هکتولیتر دانه