تأثیر زمان محلول‌پاشی و نوع کود مایع بر عملکرد کمی و کیفی راتون برنج (رقم طارم)

مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

مقاله 14، دوره 8، شماره 25، شهریور 1395، صفحه 161-169

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مسعود جوکار¹؛ مرتضی نصیری²؛ نوراله خیری^{* 3}؛ معصومه حبیبی¹

¹گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران

²مؤسسه تحقیقات برنج کشور- معاونت مازندران، مازندران، ایران

³باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی آمل، ایران

چکیده

به‌ منظور بررسی تأثیر زمان محلول‌پاشی و نوع کودهای مایع مصرفی بر عملکرد، اجزای عملکرد و خصوصیات کیفی راتون برنج رقم طارم، آزمایش مزرعه‌ای به‌ صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1389 در مؤسسه تحقیقات برنج کشور- معاونت مازندران اجرا شد. تیمار زمان مصرف کودهای مایع در سه سطح: پنجه‌زنی+ خوشه‌دهی، خوشه‌دهی+ گلدهی و پنجه‌زنی+ خوشه‌دهی گلدهی به عنوان کرت اصلی و نوع کود مایع در هفت سطح: بیوفول پتاسیم، بیوفول فسفر، کود رشد مخصوص برنج، روی مهروزان، میکروکامل مهرورزان، بیوفول پتاسیم+ بیوفول فسفر و شاهد و بدون مصرف کود به عنوان کرت‌های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که زمان مصرف کود تأثیر معنی‌داری بر عملکرد و اجزای عملکرد و همچنین خصوصیات کیفی دانه نداشت. نوع کود مایع، تأثیر معنی‌داری بر تعداد پنجه در کپه، درصد پوسته، طول دانه پس از پخت و محتوای آمیلوز داشت. همچنین برهمکنش نوع و زمان مصرف کود فقط بر طول دانه پس از پخت معنی‌دار شد. حداکثر تعداد پنجه با مصرف بیوفول پتاسیم+ بیوفول فسفر حاصل شد. کمترین درصد پوسته برنج (67/18 درصد) و بیشترین محتوای آمیلوز دانه (56/21 درصد) با مصرف بیوفول فسفر به‌دست آمد. همچنین طویلترین دانه پس از پخت با مصرف بیوفول فسفر در زمان پنجه‌زنی+ خوشه‌دهی با 97/12 میلی‌متر حاصل شد. بنابراین می‌توان کود بیوفول فسفر را به عنوان بهترین تیمار کودی برای افزایش کیفیت محصول راتون برنج در نظر گرفت.

کلیدواژه‌ها

آمیلوز؛ اجزای عملکرد؛ بیوفول فسفر؛ طول دانه؛ محلول‌پاشی