بهبود عمر گل‌جایی گل بریده آلسترومریا (Alstroemeria hybrida) با کاربرد ساکارز، عسل و اسید سیتریک

مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

مقاله 19، دوره 9، شماره 29، شهریور 1396، صفحه 204-218   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

داود هاشم آبادی^{* 1}؛ ریحانه محمدی²

¹عضو هیئت علمی گروه باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

²دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

چکیده

به‌منظور بررسی برهمکنش ساکارز، عسل و اسید سیتریک روی عمر گل‌جایی گل بریده آلسترومریا آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و 15 تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل قند در 5 سطح (بدون قند، ساکارز 2 و 4 درصد، عسل 2 و 4 درصد) و اسید سیتریک در 3 سطح (0 و 200 ،400 میلی گرم در لیتر) بودند. تیمار عسل 2 درصد در 400 میلیگرم در لیتر اسید سیتریک با 7/18 روز بیشترین عمر گل‌جایی را به خود اختصاص داد که نسبت به شاهد (84/9 روز) 83/8 روز ماندگاری این گل بریده را افزایش داد. کمترین باکتری محلول گلجا (Log 10 CFU ml-1 66/3) و کمترین مقدار مالوندی‌آلدئید (30/11 نانومول در هر گرم وزن تر) در گل‌های تیمار شده با عسل 2 درصد در 400 میلی گرم در لیتر اسید سیتریک مشاهده شد. تیمار شاهد با 72/48 نانو لیتر در لیتر در ساعت در هر گرم وزن تر بیشترین مقدار اتیلن را داشت. کمترین مقدار اتیلن نیز به تیمارهای 200 و 400 میلی گرم در لیتر اسید سیتریک در شرایط بدون قند، ساکارز 4 درصد در 400 میلی‌گرم در لیتر اسید سیتریک و عسل 4 درصد در شرایط بدون اسید سیتریک اختصاص داشت. نتایج حاصل بیان‌گر آن بود که استفاده از عسل (2%) و اسید سیتریک (400 میلی‌گرم در لیتر) با کاهش باکتری محلول گلجا، مالون‌دی‌آلدئید و تولید اتیلن، پژمردگی گل‌ها را به تاخیر می‌اندازد. بنابراین تیمار گل‌های بریده با این ترکیبات جهت حفظ ماندگاری گل‌های بریده آلسترومریا توصیه می‌شود.

کلیدواژه‌ها

اسید آلی؛ عسل؛ عمر پس از برداشت؛ کربوهیدرات

مراجع