جواز دروغ از منظر روایات

فصلنامه مطالعات قرآنی

مقاله 6، دوره 2، شماره 8، دی 1390، صفحه 109-128   

نویسندگان

حسین شریف عسگری؛ هاشم اندیشه

چکیده

این مقاله به بررسی «جواز دروغ از منظر روایات» می‌پردازد. ما در ابتدا به مورد اوّل جواز دروغ، یعنی وجود ضرورت و دلایل جواز دروغ به هنگام ضرورت پرداخته‌ایم و در ادامه به بحث اصلاح بین مسلمانان و وعده دادن اشاره کرده‌ایم. سپس بحث توریه و مبالغه و دروغ به شوخی مطرح شده و در انتها از سوگند دروغین سخن به میان آمده است.

کلیدواژه‌ها

جواز دروغ؛ ضرورت دروغ؛ توریه؛ مبالغه؛ سوگند دروغین؛ دروغ به شوخی

مراجع

قرآن کریم. ترجمه آیت­الله العظمی مکارم شیرازی.

نهج­البلاغه. ترجمه محمّد دشتی.

1. انصاری، مرتضی. (1375). المکاتب­المحرمه. تبریز: بی­نا.
2. افشارمنش، زهرا و میثم تارم. (1389)، «قاعدۀ وزر و مقایسۀ آن با اصل شخصی بودن مجازات­ها»، فصلنامه فدک. جیرفت. س1، ش3، 55-68.
3. تهرانی، مجتبی. (1385). اخلاق الهی. تهران: فرهنگ و اندیشه اسلامی.
4. حرعاملی، محمّدبن الحسن. (1367). وسائل­الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. تهران: کتابخانه اسلامیه.
5. دستغیب شیرازی، سیدعبدالحسین. (1362). گناهان کبیره. قم: اسلامی.
6. السلمی سمرقندی معروف به العیاشی، ابی نصر محمد بن مسعود بن عیاش. (1411). تفسیرالعیاشی. تصحیح هاشم رسولی محلاتی. قم: چاپخانه علمیه.
7. طوسی، محمد بن حسن. (1386). تهذیب­الاحکام فی شرح المقنعه. قم: دارالکتب الاسلامیه.
8. کلینی رازی، ابی جعفر محمّد بن یعقوب بن اسحاق. (1381). اصول کافی. ترجمه محمّدباقر کمره­ای. تهران: اسوه.
9. مجلسی، محمدباقر. (1403). بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه و الاطهار. بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
10. مکارم شیرازی، ناصر. (1370). تفسیر نمونه. قم: دارالکتب الاسلامیه.
11. ____________. (1386). زندگی در پرتو اخلاق. قم: سرور.
12. مهدوی کنی، محمّدرضا. (1378). نقطه­های آغاز در اخلاق عملی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
13. میرزاخانی، حسین. (1369). اخلاق اسلامی. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
14. نراقی، محمّدمهدی. (1384). جامع­السعادات. قم: آستان مقدس حضرت معصومه(س).