قناعت و ساده زیستی میان قرآن و نهج البلاغه

فصلنامه مطالعات قرآنی

مقاله 9، دوره 2، شماره 5، اردیبهشت 1390، صفحه 191-210   

نویسنده

شهربانو مهینی

چکیده

قناعت یکی از فضایل ارزشمند اخلاقی است که مانع حرص ورزی و زیاده خواهی است و یکی از اصول ارزشی اخلاق اقتصادی در اسلام به حساب می آید. تمایل افراطی و شدید انسان به مادیات و لذات زودگذر دنیایی منشاء رذایل اخلاقی در جامعه می شود و باعث پایمال شدن حقوق انسان ها و باعث از بین رفتن سرمایه های مادی و منابع طبیعی می شود. یکی از راه های توسعه اقتصادی و پیشرفت همه جانبه جامعه ترویج فرهنگ ساده زیستی وقناعت است. بهترین الگوی ساده زیستی در قرآن و تعالیم دین مبین اسلام حضرت پیامبر (ص)، ائمه معصومین (ع) و سایر اولیای الهی هستند که با بررسی دیدگاه ها و سیره عملی ایشان می توان الگو های عملی مناسبی را برای مردم ارائه کرد.  

کلیدواژه‌ها

قرآن؛ قناعت؛ ساده زیستی؛ امام علی (ع)؛ نهج البلاغه؛ غررالحکم؛ فضیلت اخلاقی؛ الگوی عملی