حقیقتجویی عارفانة سهراب سپهری با رویکردی تطبیقی به عرفان اسلامی و بودایی

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

مقاله 2، دوره 4، شماره 14، مرداد 1389، صفحه 29-42   

نویسنده

نعمت اصفهانی عمران

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد جیرفت

چکیده

یکی از مهم‌ترین جلوه‌های عرفان در میان ادیان و مکاتب مختلف معرفتی، «حقیقت‌جویی» عارفانة سالکاان طریقت و ناتوانی انسان جست‌وجوگر از درک ذات آفریدگار دو عالم است؛ موضوعی که از دیرباز در تاریخ عرفان و فلسفه، به‌ویژه در مقوله‌ی معرفت سنجی (اپیستومولوژی) و هستی‌شناسی (اُنتولوژی) جایگاهی مهم و بحث‌انگیز داشته و ذهن و زبان بسیاری از اهل تحقیق و معرفت را به خود مشغول داشته است. بر همین اساس، برآنیم این موضوع (حقیقت‌جویی عارفانه) را با نگاهی تطبیقی به عرفان اسلامی و بودایی، باتوجه به برخی سروده‌های عرفانی سهراب سپهری، بحث و بررسی کنیم

کلیدواژه‌ها

عرفان؛ عرفان ائتلافی؛ تکثرگرایی صوفیانه؛ حقیقتجویی عارفانه؛ عرفان اسلامی؛ عرفان بودایی؛ عقل جزئی‌نگر؛ اسرار مگو