زبان عربى در ایران گذشته، حال و آینده

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

مقاله 8، دوره 2، شماره 6، مرداد 1387، صفحه 135-159   

نویسندگان

ویکتور الکک¹؛ حیدر محلاّتی²

¹استاد ممتاز و رئیس مرکز زبان و ادبیات فارسى دانشگاه لبنان

²عضو هیئت علمى گروه زبان و ادبیات عربى دانشگاه قم

چکیده

زبان عربى در برهه اى از زمان چهره جهانى به خود گرفت و دایره نفوذ خود را با گسترش اسلام در سراسر جهان وسعت بیشترى بخشید. مرزهاى چین را درنوردید و با گذر از خاورمیانه، مصر و شمال افریقا به جنوب باخترى اروپا رسید.پایه گذار این گستره فراگیر جهانى چیزى نبود جز تمدنى که این زبان با خود داشت و باعث هدایت انسان ها به سوى پیشرفت و شکوفایى شد. مردم جزیره العرب با نشر اسلام به وسیله زبان قرآن راه این تمدن را هموار کردند و باعث شدند تا دیگر ملل نخبه جهان با شیفتگى فراوان زبان عربى را در آغوش گیرند، و با این زبان، میراث فرهنگى دیرپاى خود را منتقل کنند.

مراجع

ابن قتیبه. 1330 ق. المعارف. قاهره.
. عیون الاخبار.
براون، ادوارد. 1954 م. تاریخ الادب فى ایران )ج 2(. ترجمه به عربى از ابراهیم امین الشواربى. مصر:
مطبعه السعاده.
بلاذرى، فتوح البلدان. نشر آلورد.
بیهقى، محمدبن حسین. 1324 ش. تاریخ بیهقى. تهران.
جاحظ. 1968 م. البیان و التبیین. تحقیق عبدالسّلام هارون. قاهره: مکتبهًْ الخانجى.
حتى، فیلیب؛ ادوارد؛ جبّور جبرائیل. 1973 م. تاریخ العرب. دارالکشاف.
حموى، یاقوت. بى تا. معجم البلدان. بیروت.
سمرقندى، دولتشاه. 1318 ش. تذکره الشعراء. لیدن.
عبدالرحمن، عائشهًْ )بنت الشاطى ء(. 1917 م. لغتنا و الحیاه.ًْ مصر: دارالمعارف.
لامعى گرگانى. 1319 ش. دیوان لامعى گرگانى. تصحیح سعید نفیسى. تهران.
متنبى. 1860 م. دیوان متنبى. بیروت: نشر بطرس البستانى.
به زبان آلمانى درباره ابن سینا(. Ethé گوتنگن، 1875 م. )مقاله ،Gtِtinger nachrichten مجله
.)« سلام على دارام الکواعب » مجله مهر، سال 7، شماره 8 )مقاله دکتر محمّد معین درباره برهانى و شعر
معزّى. 1318 ش. دیوان معزّى. تصحیح عباس اقبال آشتیانى. تهران.