مقایسة فارسی تاجیکی و فارسی ایران

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

مقاله 6، دوره 1، شماره 3، آبان 1386، صفحه 113-144   

نویسنده

مرتضی رزم آرا

دانشگاه اسلاویانی روسیه و تاجیکستان

چکیده

 ‏مقاله حاضر با تکیه بر معناشناسی این موضوع را بررسی می کند که فارسی ایرانی و فارسی تاجیکی تا چه میزان به هم نزدیک یا از هم دور هستند. واژه های گمراه کننده یا فریبکار در دو زبان یا دو گونة یک زبان که به اصطلاح در زبان شناسی جدید به آن «دوستان غلط انداز» گفته می شود، موضوعی معنی شناختی است که نویسنده به اعتبار آن، تفاوت های أوگونأ زبان فارسی را شرح می دهد تا از این رهگذر نشان دهدکه تفاوت ها در فارسی تاجیکی و فارسی ایرانی کم یا زیاد شده اند. اهمیت بررسی این موضوع در این است که اهل زبان و آن دسته از پژوهشگرانی که درباره زبان و یا ادبیات این زبان تحقیق می کنند، متوجه واژه های گمراه کننده یا غلط اندار باشند. رویکرد مؤلف در این مقاله. بررسی همزمانی - مقایسه ای است.

کلیدواژه‌ها

معناشناسی. دوست غلط انداز. بررسی همزمانی - مقایسه ای؛ زبان فارسی