مقایسۀ ناسیونالیسم در اشعار ملی عارف قزوینی (شاعر ملی ایران) و ابراهیم طوقان (شاعر ملی فلسطین)

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

مقاله 12، دوره 3، شماره 10، مرداد 1388، صفحه 243-272   

نویسندگان

مهدی ممتحن¹؛ فروغ الهی²

¹عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت

²عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زابل

چکیده

ناسیونالیسم یا ملی‌گرایی، یکی از ویژگی های بارز ادبیات مقاومت بوده که توانسته است جایگاه ویژه ای را در سروده های شاعرانی که در این عرصه فعالیت کرده اند، به خود اختصاص دهد.اما در این میان، شاعرانی وجود دارند که به شدّت تحت تأثیر این ویژگی قرار گرفته اند، به زوری که به «شاعر ملی» ملقب شده اند. در ایران، عارف قزوینی و در فلسطین، ابراهیم طوقان، دو شاعر بزرگ در این زمینه بوده اند که توانسته اند این عنوان را کسب کنند.آنچه مشخص است، این است که این دو شاعر متأثر از ادبیات مقاومت اند، ادبیاتی که در ایران و فلسطین وجوه اشتراک زیادی با یکدیگر دارند، چرا که این دو کشور در طول تاریخ مبارزاتی خود همواره در برابر استبداد داخلی و خارجی ایستادگی کرده اند. لذا ادبیات مقاومت، زمینه‌ساز ظهور شباهت هایی در گرایش های ناسیونالیستی و ابزار بیان و معانی و مضامین موجود در اشعار این دو شاعر شده که در تحقیق حاضر بررسی شده است.

کلیدواژه‌ها

عارف قزوینی؛ ابراهیم طوقان؛ ناسیونالیسم؛ ادبیات مقاومت