نوستالژی فلسفی در شعر ابوالعلاء معرّی و عطار نیشابوری

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

مقاله 8، دوره 7، شماره 25، خرداد 1392، صفحه 161-178   

نویسندگان

مهدی ممتحن¹؛ مسلم رجبی²

¹عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد جیرفت(دانشیار

²دانش مقطع آموخته دکتری دانشگاه حکیم سبزواری

چکیده

"نوستالژی" یا غم غربت همان حس دلتنگی شاعر ی ا نویسنده است ، در فقدان چیزهایی که در موقعیت کنونی برای او دور از دسترس است. تغییر و تحول اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی در برانگیختن این حس غریب غربت بسیار مؤثر است. یکی از انواع نوستالژی شامل نگرش بدبینانه و پوچانگارانه به جهان هست ، و به طور کلی اندوه مرگ و فناپذیری انسان است که از آن به "نوستالژی فلسفی" تعبیر می شود . در این مقاله با پژوهش در اشعار ابوالعلاء معرّی و عطار نیشابور ، ی غم مرگ و فناپذیری و نگاه بدبینانه آنان به جهان مورد بررسی تطبیقی قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها

وستالژی فلسفی؛ ابوالعلاء معرّی؛ عطار نیشابوری؛ مرگ؛ فناپذیری