مفهوم عشق از دیدگاه مولانا و یونس امره

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

شناسنامه علمی شماره، دوره 8، شماره 29، اردیبهشت 1393، صفحه 107-128   

نویسندگان

حسین آریان¹؛ لیلی عباسی منتظری²

¹عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان.

²دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یاسوج.

چکیده

عشق یکی از اصول و آموزه‌های اساسی در جهان‌بینی عرفانی اکثر عرفاست. بسیاری از آن‌ها عشق را شرط اساسی در سیر و سلوک برای وصول به حق و رسیدن به معرفت و یقین می‌دانند. در مکتب مولانا نیز این مسأله از جایگاه والایی در رسیدن آدمی به کمال و شناخت ذات احدیت برخوردار است. با توجه به تأثّر شدید یونس امره( شاعر عارف ترک) از مکتب و ایدئولوژی مولانا، این مقوله در اشعار وی نیز از اهمیت بسزایی برخوردار گشته و به نقطه محوری در اندیشه و تفکر او تبدیل شده است؛ لذا در این مقاله برآنیم تا به بررسی تطبیقی این مفهوم با استناد به اشعار عرفانی مولانا و یونس امره بپردازیم. در حقیقت هدف ما تحلیل دیدگاه‌های مشترک و متفاوت هر دو شاعر نسبت به عشق و ماهیت آن است.

کلیدواژه‌ها

مولانا؛ یونس امره؛ عشق؛ حقیقی و مجازی

مراجع

قرآن کریم.

استعلامی، محمد. 1369، متن و شرح مثنوی معنوی، تهران: انشارات زوّار.

بی نا. 1392، سعدی روح کمال شرق، کتاب ماه ادبیات، خردادماه 1392، شماره 74، صص 96-92.

زرین‌کوب، عبدالحسین. 1379، سرّ نی، تهران: انتشارات علمی.

عبدالحکیم، خلیفه. 1383، عرفان مولوی، تهران: انتشارات علمی.

غراب، محمود. 1387، عشق و عرفان، تهران: انتشارات جامی.

غزالی، محمد. بی‌تا، احیاء علوم الدین، مصر: انتشارات قاهره.

فرهادی، روان. 1375، معنی عشق نزد مولانا، تهران: انتشارات اساطیر.

گلکاریان، قدیر. 1387، گزیده اشعار عرفانی یونس امره، تبریز: مؤسسه انتشارات یاران.

محمدی، ناصر. 1370، یونس امره شاعر شوریده ترک، نامه فرهنگ، شماره 4، صص89-85.

مطهری، مرتضی. 1381، عرفان حافظ، تهران: انتشارات صدرا.