تفاخرهای تعلیمی مسعود سعد

پژوهشنامه ادبیات تعلیمی

مقاله 1، دوره 6، شماره 24، اسفند 1393، صفحه 1-32   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

آفرینش ادبی اصلی‌ترین امتیاز یک شاعر است. از آنجا که شاعر برای شعر که تحفة جان اوست، ارزش بسیار قایل است، هنرمندانه آن را به غنای ظاهر و باطن می‌آراید و با شیفتگی شگرفی، توانایی‌های تحسین برانگیزش را در عالم شاعری بر می‌شمرد تا یکّه‌سوار میدان سخنوری باشد و از سوی دیگر به صورت غیر مستقیم، خصلت های مثبت انسانی را عرضه نماید.
مسعود‌ سعد سلمان، شاعر درباری غزنویان است؛ او بیش از دیگر شاعران روزگارش، خود را به هنر سخنوری ستوده و به ارجمندی موهبت سخنش صحه گذاشته است تا آن جا که گویی آموزگاری مفاهیم تعلیمی  را بدو سپرده‌اند. در این جستار سعی بر آن است به مزیت‌هایی که وی سخن خود را به واسطة آنها برتر دانسته و با آن ها قصد ترغیب خوانندگان را به سوی فضایل داشته، به ترتیبِ بسامد موضوعی پرداخته شود تا دریچه تازه ای از هنر این شاعر بر ذهن خوانندگان گشوده گردد.

کلیدواژه‌ها

هنر سخنوری؛ مسعود سعد؛ تفاخرهای تعلیمی

مراجع