نماد عنکبوت و زنبور عسل در قرآن و مثنوی

فصلنامه مطالعات قرآنی

مقاله 9، دوره 5، شماره 17، فروردین 1393، صفحه 157-172   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مهدی ممتحن¹؛ فاطمه قربانی²

¹عضو هیئت علمی تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جیرفت(دانشیار)

²دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جیرفت.

چکیده

مولانا حیوانات و حکایت‌های آن‌ها را برای بیان و تعلیم آموزه‌های اخلاقی، فلسفی و عرفانی هنرمندانه از دل شعر، تمثیل و رمز تصاویر زیبا و نغز می‌آفریند و کلام خود را در کمال زیبایی به نمایش می‌گذارد، و از کنایات، ضرب المثل‌ها و باورهای عامیانه مربوط به هر حیوان در بیان این آموزه‌ها استفاده می‌کند. بر همین اساس مقاله حاضر با عنوان بررسی تطبیقی دو حیوان عنکبوت و زنبور عسل در قرآن و «مثنوی» را مورد بررسی قرار داده‌ایم.

کلیدواژه‌ها

ادبیات تطبیقی؛ زنبورعسل؛ عنکبوت؛ قرآن؛ مثنوی

مراجع

قرآن کریم.

زرین کوب، عبدالحسین. 1384ش، با کاروان حلّه؛ مجموعه نقد ادبی، چاپ چهاردهم، تهران: سمت.

طباطبایی، سید محمدحسین. 1379ش، المیزان فی التفسیر القرآن، ج14، تهران: دار الکتب اسلامیه.

مکارم شیرازی، ناصر. 1384ش، تفسیر نمونه، ج16، چاپ بیست و سوم، تهران: دار الکتب الاسلامیه.

مولانا جلال الدین محمد بلخی. 1374ش، کلیات مثنوی معنوی، مقدمه بدیع الزمان فروزانفر، چاپ دهم، دفتر2-6، تهران: سازمان انتشارات جاویدان.

ندا، طه. بی تا، ادبیات تطبیقی، ترجمه زهرا خسروی، بی جا: بی نا.

همایی، جلال الدین. 1366ش، تفسیر مثنوی مولوی، تهران: هما.

 

مقالات

ممتحن، مهدی. 1392ش، طرح پژوهشی «حیوان در قرآن و ادبیات فارسی و عربی»، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت.

موسوی، فهیمه؛ مهدی ممتحن؛ مجید خزاعی؛ سیدحسین عبداللهی برایی، پاییز 1392، «معماری زنبور عسل از دیدگاه قرآن و معماری مدرن»، فصلنامه مطالعات قرآنی، دانشگاه آزاد جیرفت، دوره 4، شماره 13، صص 9-22.