شناسایی و اولویت‌بندی عوامل بروز تعارض و راهبردهای مدیریتی آن با استفاده از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چند معیاره فازی در شرکت توزیع نیروی برق استان هرمزگان

دو فصلنامه مدیریت زنجیره ارزش

مقاله 2، دوره 1، شماره 4، اسفند 1395، صفحه 14-38   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مینا صحرائیان¹؛ رضا ا حمدی کهنعلی^{* 2}

¹دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران.

²دانشیار گروه مدیریت، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران

چکیده

امروزه تعارض سازمانی و مدیریت تعارض از جمله مباحثی است که توجه مدیران و دست‌‌اندرکاران سازمان‌ ها را به خود جلب نموده است. از این رو هدف این پژوهش شناسایی و اولویت ‌بندی عوامل بروز تعارض و اولویت ‌بندی سبک‌ های مدیریتی تعارض در شرکت توزیع نیروی برق استان هرمزگان می ‌باشد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی می ‌باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان شرکت توزیع نیروی برق شامل 157 نفر و در مرحله بعد مدیران و متخصصان منابع انسانی شامل 6 نفر می‌باشند. روایی پرسشنامه با نظر اساتید و خبرگان و پایایی کلی آن با روش آلفای کرونباخ با ضریب 0.88 تأیید شد. در این تحقیق با استفاده از بررسی کتابخانه ‌ای و مطالعات میدانی صورت گرفته، عوامل بروز تعارض سازمانی به سه عامل اصلی (فردی، ارتباطی و ساختاری) با مجموع 20 شاخص، مشخص گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش AHP فازی و روش تاپسیس فازی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد، که عوامل فردی به عنوان مهم‌ترین عامل بروز تعارض شناسایی شد. از بین عوامل فردی شاخص رقابت برای پاداش و محدودیت ادراک، در اولویت بالاتر در بروز تعارض سازمانی قرار دارند. از بین عوامل ساختاری شاخص سیستم ارزیابی و پاداش ناهماهنگ و ناهماهنگی توزیع قدرت و از بین عوامل ارتباطی شاخص تبعیض در روابط و نقص در سیستم اطلاعاتی اهمیت بیشتری دارند. همچنین طبق نتایج، ترجیح مدیران شرکت در به کارگیری سبک‌ های مدیریتی تعارض به ترتیب سبک مصالحه و همکاری، سپس سازش و اجتناب و در نهایت سبک اجبار است.

کلیدواژه‌ها

تعارض سازمانی؛ مدیریت تعارض؛ AHPفازی؛ تاپسیس فازی

مراجع