تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های متالوبتالاکتاماز blaIMP و blaVIM در گونه های اسینتوباکتر جداسازی شده از نمونه های بالینی در بندرعباس

فصلنامه علمی پژوهشی دنیای میکروب ها

مقاله 1، دوره 10، شماره 4 (پیاپی 33)، اسفند 1396، صفحه 299-309   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

فهیمه گلستانی¹؛ صدیقه جوادپور^{* 2}؛ فرشید کفیل زاده³؛ زینب قلندرزاده دریایی¹

¹کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروب شناسی

²دانشیار، مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی، پژوهشکده سلامت هرمزگان، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس

³استاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروب شناسی

چکیده

سابقه و هدف: اسینتوباکترها باکتری های گرم منفی و غیرتخمیری هستند که با عفونت های بیمارستانی در ارتباط هستند. این باکتری ها پاتوژن های فرصت طلب مهمی هستند که در صورت داشتن ژن متالوبتالاکتاماز (MBLs) به تعداد زیادی از آنتی بیوتیک ها مقاوم می باشند. این مطالعه با هدف تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های متالوبتالاکتاماز سویه های اسینتوباکتر جدا شده از نمونه های بالینی انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی- توصیفی بر روی 81 سویه اسینتوباکتر جمع آوری شده از نمونه های مختلف بالینی در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس انجام گرفت. برای تعیین هویت باکتری ها از کیت تشخیصی MicrogenTM GNA–ID System استفاده شد. به منظور ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها از روش کربی- بائر استفاده گردید. اندازه گیری MIC مروپنم با استفاده از نوار E-test و تولید MBLs با روش دیسک ترکیبی ایمی پنم- EDTA (روش CDST) صورت گرفت. به منظور شناسایی و مشخص کردن ژن های MBLs نوع IMP و VIM از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) استفاده شد.

یافته ها: از مجموع 81 جدایه، تعداد 79 سویه (97.54 درصد) به عنوان اسینتوباکتر بامانی، 1 سویه اسینتوباکتر لوفیی (1.23 درصد) و 1 سویه اسینتوباکتر همولایتیکوس (1.23 درصد) شناسایی شدند. گونه های اسینتوباکتر بیشترین مقاومت را نسبت به ایمی پنم و مروپنم (81.50 درصد) و بیشترین حساسیت را نسبت به پلی میکسین B (96.32 درصد) و کلیستین (95.13 درصد) نشان دادند. با تعیین MIC به روش E-test تعداد 77.82 درصد از سویه ها به مروپنم مقاوم بودند. از طریق تست CDST مشخص شد که 76.51 درصد از جدایه ها MBL هستند. تعداد 13 جدایه (16 درصد) حاوی ژن blaIMP بودند. در حالی که هیچ جدایه ای ژن blaVIM را نداشت.

نتیجه گیری: انتشار سویه های اسینتوباکتر تولید کننده متالوبتالاکتاماز نگران کننده است. به منظور کاهش و کنترل عفونت های اسینتوباکتر اجرای اقدامات نظارتی و تجویز مناسب آنتی بیوتیک ها ضروری است.

کلیدواژه‌ها

اسیتنوباکتر بامانی؛ متالوبتالاکتاماز؛ ایمی پنم؛ مروپنم؛ ژن blaIMP؛ ژن blaVIM

مراجع