شیوع و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری اشریشیاکلی O157:H7 در تخم طیور(بلدرچین،مرغ،کبوتر و شترمرغ) بومی استان اصفهان

میکروب شناسی مواد غذائی- Journal of Food Microbiology

مقاله 7، دوره 5، شماره 2، شهریور 1397، صفحه 63-71   

نوع مقاله: اصیل پژوهشی

نویسندگان

مهدی مرادی سرمیدانی^{* 1}؛ محسن فرد عمادی¹؛ ابراهیم رحیمی²؛ عبدالکریم زمانی مقدم³

¹دانشکده دامپزشکی. واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

²گروه بهداشت مواد غذائی و بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی

³گروه بیماری های طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

چکیده

اشریشیاکلی یکی از متداول‌ترین باکتری‌های بیماری‌زای روده‌ای در انسان و حیوانات است که باعث بروز عفونت‌های مختلفی می‌گردد. اشریشیاکلی O157:H7 یکی از سروتیپ‌های مهمی است که در تحت گروه اشریشیاکلی‌های خونریزی دهنده روده‌ای ‌‌ قرار می‌گیرد. این تحقیق با هدف جستجوی سروتیپ O157:H7 در نمونه‌های تخم طیور بومی موجود در بازار با استفاده از دو روش کشت و روش ملکولی PCR انجام و مقاومت آنتی‌بیوتیکی این باکتری نیز بررسی شد. در مجموع تعداد 87 نمونه تخم طیور بومی(مرغ،بلدرچین،کبوتر،شترمرغ) از سه قسمت پوسته،زرده و سفیده(از هر قسمت یک نمونه مجزا) مورد بررسی قرار گرفت که بعد انجام مراحل کشت تعداد 8 نمونه آلوده به این باکتری بودند سپس این 8 نمونه جهت تعیین سویه مورد آزمایش با روش PCRقرار گرفتند و در نهایت تعداد 4 نمونه واجد ژنوم سویه O157:H7 بودند.همچنین پس از انجام تست های آنتی بیوگرام جهت تعیین میزان حساسیت به آنتی بیوتیک‌های مختلف، بیشترین حساسیت در مورد اشریشیاکلی‌ به آنتی‌بیوتیک‌های سیپروفلوکساسین، سفتریواکسن، انروفلوکساسین، انروفلوکساسین و نالی دیکسیک اسید بود.

کلیدواژه‌ها

اشریشیاکلی O157:H7؛ تخم طیور بومی؛ مقاومت آنتی بیوتیکی؛ کشت؛ PCR

مراجع