| تعداد نشریات | 418 |
| تعداد شمارهها | 10,013 |
| تعداد مقالات | 83,708 |
| تعداد مشاهده مقاله | 79,565,355 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 56,270,171 |
منصب پروانه و بهرههای ادبی آن با تأکید بر دورة صفویه | ||
| فصلنامه زبان و ادب فارسی | ||
| مقاله 8، دوره 10، شماره 36، مهر 1397، صفحه 181-203 اصل مقاله (782.68 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| اعظم کرمی* 1؛ عبدالحسین فرزاد2؛ محسن ابوالقاسمی3 | ||
| 1گروه زبان و ادبیات فارسی ،دانشکده علوم انسانی و اجتماعی،دانشگاه علوم و تحقیقات ،تهران،ایران. | ||
| 2دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران . | ||
| 3استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات ،تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| «پروانگی» از کهنترین و مهجورترین منصبهای ایرانی است که تلفیق ویژگیهای آن با عناصر پروانه، بهعنوان نماد عشق و محبت، سبب بروز دشواریهایی در حوزه ادبی شده و خلاف آنچه به نظر میرسد، صفویه بیش از هر حکومتی موجب روایی این منصب شده است. بدین سبب که بنای دولت صفوی، بر پایة تسلیم محض و سرسپردگی و رابطه مرید و مرادی بین شاه و رعیّت و برخاسته از تفکّرات مذهبی و صوفیانه بوده است. نگارندگان بر آناند که با بررسی سیر تاریخی و ادبی این منصب و تطابق فرازوفرودهای آن با متون ادبی هر دوره، نقش صفویّه را در احیا و اعتلای منصب پروانه مطالعه نمایند. شواهد این پژوهش برمبنای مطالعة مهمترین متون تاریخی و ادبی هر دوره استخراج و به روش تحلیلی - توصیفی و نظم تاریخی فراهم آمده و ماحصل تحقیق، با رسم نمودار تبیین گردیده است. مطالعات، بیانگر این حقیقت است که گرچه با حملة مغول و نفوذ لغات بیگانه، تحوّلات لغوی در این منصب راه یافته لیکن مفهوم و ماهیّت پروانگی با همان نام و اوصاف و کارکردِ نخستین در تمام طول تاریخ، یکسان بوده و در پیوند عمیق مذهبی بین شاه و صوفیان با فراوانی عناصر پروانگی در آثار ادبی عصر صفوی نسبت معنیداری وجود داشته که به ترفیع جایگاه این منصب و تقویت نماد پروانه در شعر و آثار ادبی نیزانجامیده است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| پروانه؛ تصوف؛ منصب؛ تاریخ؛ صفوی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 161 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 181 |
||