پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 418 |
| تعداد شماره‌ها | 10,005 |
| تعداد مقالات | 83,625 |
| تعداد مشاهده مقاله | 78,454,305 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 55,469,477 |
بررسی عشق و عاشقی در ترانه‌های عامیانۀ بندری هرمزگان | ||
| فصلنامۀ ادبیات و زبان های محلی ایران زمین | ||
| مقاله 3، دوره 8، شماره 4 - شماره پیاپی 22، اسفند 1397، صفحه 75-102 اصل مقاله (478.31 K) | ||
| نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| سهراب سعیدی* 1؛ سید برزو جمالیان زاده2 | ||
| 1کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی و دبیر آموزش و پرورش میناب | ||
| 2دکترای زبان و ادبیات فارسی و مدرّس دانشگاه فرهنگیان | ||
| چکیده | ||
| ترانه‌های عامیانه در اصل، زبان حال و قال مردمی‌است که شاعر و ادیب نبوده‌اند اما ذوق شعرگویی و شور و حالی داشته‌اند. این ترانه‌ها از بدو پیدایش بشر وجود داشته است؛ در واقع، ترانه عمری به درازای عمر بشر دارد. در هرمزگان نیز از دیر زمان، موسیقی، ترانه و شعر وجود داشته و در قالب‌های گوناگون سروده و اجرا می‌شده است. در استان هرمزگان، ترانه‌سرایی و ترانه‌خوانی نیز مانند شروه و دوبیتی از جایگاه رفیعی برخوردار است. با بررسی ابیات ترانه‌ها می‌توان به شناخت افراد جامعه یا اهل ایل و طایفه‌ای پرداخت که فکر طبیعی خود را، دربارۀ واقعیات، اتفاقات، حوادث و مراسم محلی به‌کاربرده‌اند و شرح هر یک را با بیانی ساده و عامیانه از خود باقی گذارده‌اند. این مقاله عشق و عاشقی را در ترانه‌های عامیانه هرمزگان پی می‌گیرد و از این رهگذر به خصایص عشق و چگونگی ابراز احساسات ترانه‌های عاشقانه در هرمزگان می‌پردازد. نتایج به دست‌آمده از این پژوهش نشان می‌دهد که عشق پاک و زن اثیری، مورد توجه شاعران عامۀ هرمزگان بوده است و ساختار زبانی ترانه برگرفته از زبان روزمره و کوچه و بازار و آکنده از کنایات و تکیه‌کلام‌ها و اشارات عامیانه است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| موسیقی؛ شروه؛ ترانه؛ دوبیتی؛ بومی‌سروده‌ها؛ هرمزگان | ||
| مراجع | ||
|
کتاب‌ها - بهار، محمدتقی،(1337)، سبک‌شناسی، تهران: امیرکبیر. - پناهی سمنانی، محمد احمد، (1379)، دوبیتی‌های بومی‌سرایان ایران، سروش، تهران:چاپ اول. - حبیبی فهلیانی، حسن، (1384)، شعر، موسیقی و ادبیات شفاهی، شیراز: دانشنامۀ فارس. - درویشی، محمدرضا، (1374)، بیست ترانه محلی فارسی، تهران: مؤسسه هنری ماهور. - دهخدا، علی‌اکبر، (1372)، لغت‌نامه ، تهران: انتشارات دانشگاه تهران. - ذوالفقاری، محمد، (1386)، در محلۀ خاموشان،شیراز. - ذوالفقاری، محمد، (1392)، ای سیاه زنگی، تهران: کلام ماندگار. - رضایی شریف، علی، (1384)، چش دل، بندرعباس: چی‌چی کا. - زرگر، مسعود، (1380)، جاودانه‌ها، تهران: آشنا. - سعیدی، سهراب و مدرسی، فاطمه،(1396)، روزن رفته هیچ وه نتاتن، قم : دارالتفسیر. - فیشر، ارنست، (1371)، ضرورت هنر در تکامل اجتماعی، ترجمۀ فیروزه شیروانلو، تهران: توس. - محب، عبدالرحمان، (1386)، ترانه‌های کوچک عبدی، تهران: نشر روزگار. - منصفی، ابراهیم، (1384)، ترانه‌های رامی، تهران: نشر ماه ریز. - وکیلی ، غلام،(1387)، گهر گوهر ماندگار، بندرعباس: چی چی کا. - هاورز،آرتولد،(1370)، فلسفه تاریخ هنر،ترجمه محمدتقی فرامرزی، تهران: نگاه. - هدایت، صادق، (1378)، فرهنگ عامه مردم ایران، تهران: نشر چشمه. مقاله‌ها - انصاری نسب، بنیامین، (1391)، «بررسی جایگاه زن در ترانه‌های ابراهیم منصفی(رامی)»، دو فصلنامه پژوهش‌نامه فرهنگی هرمزگان، ش3، بهار و تابستان، صص72-84. - نارنجی نژاد، محمدمهدی، (1385)، «نگاهی تحلیلی به ترانه و ترانه‌سرایی آثار پاپ در ایران»، ماهنامه هنر موسیقی، ش77، آبان‌ماه، صص 16-48. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 754 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,476 |
||