ردیابی ژن‌های مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله‌های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز در شهرستان شهرکرد

میکروب شناسی مواد غذائی- Journal of Food Microbiology

مقاله 10، دوره 5، شماره 3، آبان 1397، صفحه 1-9   

نوع مقاله: اصیل پژوهشی

نویسندگان

حامد کریمیان¹؛ الهه تاج بخش^{* 2}؛ ابراهیم رحیمی³

¹گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ایران.

²گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ایران

³گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، ایران.

چکیده

در دو دهه اخیر، انتروکوک­ها مقاومت گسترده­ای به تعدادی از آنتی‌بیوتیک‌ها کسب کرده­اند که این امر سبب پیچیدگی در درمان عفونت­های ناشی از این باکتری­ها گردیده است. از آن جایی که گوشت قرمز به‌عنوان یک ماده غذایی پر مصرف مورد استفاده در ایران است و به سهولت با این باکتری آلوده می­شود بر آن شدیم تا فراوانی ژن­های مقاومت آنتی­بیوتیکی درجدایه­های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز در شهرستان شهرکرد را مورد بررسی قرار دهیم. این تحقیق به‌صورت مقطعی-توصیفی روی 104 نمونه گوشت قرمز در سال 1394 در شهرکرد انجام شد. جداسازی باکتری با استفاده از روش­های بیوشیمیایی و تائید آن بر اساس ردیابی ژن 16srDNA صورت گرفت و مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه­ها با استفاده از روش کربی بائر و ردیابی مولکولی ژن­های tetM، ant(2'''')-I، ermB و aac(6'')/aph(2'') انجام شد. بیشترین مقاومت میکروبی به استرپتومایسین (2/95 درصد) و بیشترین حساسیت نسبت به وانکومایسین (100 درصد) مشاهده شد. ژن ermB با فراوانی 9/76 درصد و ژن aac(6'')/aph(2'') با فراوانی 40 درصد بیشترین و کمترین ژن­های کد کننده مقاومت آنتی­بیوتیکی در ایزوله انتروکوکوس فکالیس بودند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تا کنون مقاومت نسبت به ونکومایسین در ایزوله‌های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز در شهرستان شهرکرد مشاهده نشده اما مقاومت بالایی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های استرپتومایسین، سفوتاکسیم، مروپنم، اریترومایسین، تتراسایکلین مشاهده گردید. هم­چنین مشخص شد که ژن ermB در ایزوله­های انتروکوکوس فکالیس مقاوم به آنتی‌بیوتیک از شیوع نسبتاً بالایی برخوردار است و فراوان‌ترین ژن عامل مقاومت است.

کلیدواژه‌ها

انتروکوکوس فکالیس؛ گوشت؛ ژن‌های‌ مقاومت آنتی‌بیوتیکی

مراجع