رابطه سلامت روانی والدین با سازگاری فرزندان پسر مقطع ابتدایی منطقه 17 شهر تهران

فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

مقاله 2، دوره 7، شماره 27، آذر 1397، صفحه 14-22   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مهرداد محمودی^{* 1}؛ سید محمود میرزمانی²؛ رزیتا ذبیحی³

¹مدیر مدرسه اموزش و پرورش

²استاد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران

³استادیار روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران

چکیده

هدف: این پژوهش باهدف بررسی رابطه بین سلامت روانی والدین و سازگاری فرزندان پسر آن‌ها انجام شد.
روش: روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری را تمامی دانش­ آموزان پسر مقطع ابتدایی منطقه 17 شهر تهران تشکیل دادند. حجم نمونه شامل 375 نفر (والدین و فرزندان) بود که به‌ روش نمونه ­گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند به‌طوری‌که از بین مدارس پسرانه ابتدایی منطقه 17 شهر تهران 6 مدرسه و از هر مدرسه4 کلاس و از هر کلاس 16 نفر از روی لیست به‌طور تصادفی انتخاب شدند. برای بررسی سلامت روانی والدین از پرسشنامه GHQ  گلدبرگ  (1986) با پایایی 0/93 ، و برای بررسی سازگاری فرزندان از پرسشنامه سازگاری 37 سؤالی دخانچی (1387) با پایایی 0/81 استفاده شد.
 یافته­ ها: نتایج حاصل از مدل­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره نشان داد که بین سلامت روانی والدین و سازگاری فرزندان پسر آن‌ها رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین مؤلفه­ های اضطراب والدین و افسردگی والدین با سازگاری فرزندان پسر آن‌ها رابطه منفی معنادار  و بین سلامت جسمانی و ارتباط اجتماعی و سازگاری فرزندان پسر آن‌ها رابطه مثبت معنادار وجود دارد.
نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد که از سلامت روانی والدین می­توان سازگاری فرزندان پسر آن‌ها را پیش‌بینی نمود.

کلیدواژه‌ها

سلامت روانی؛ سازگاری؛ اضطراب والدین؛ افسردگی والدین

مراجع