ارائه مدلی برای شناسایی مولفه های آموزش مجازی برای دانش آموزان دارای معلولیت جسمی-حرکتی

فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

مقاله 6، دوره 7، شماره 27، آذر 1397، صفحه 81-96   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

الهه علی پور^*

کارشناس ارشد مدیریت آموزشی گرایش تحقیقات آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

چکیده

هدف:  پژوهش ارائه مدلی برای شناسایی مؤلفه‌های آموزش مجازی برای دانش­آموزان دارای معلولیت جسمی-حرکتی بود. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران و مربیان مراکز آموزش استثنائی شهر تهران بودند.
روش: نمونه­گیری از طریق سرشماری انجام گرفت. ابزار اصلی‌ پژوهش ۲ پرسشنامه محقق ساخته بود که دارای پایائی 79/0 با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بود. برای تحلیل داده­ ها از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون توزیع دوجمله­ای، کای-دو) استفاده شد. از مجموع 120 مدیر و مربی که مورد پرسش قرار گرفتند 57 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند که معادل 47.5% کل حجم جامعه آماری است. تنها 23% از این افراد در مورد حداقل یک درس تجربه آموزش مجازی با دانش­آموزان خود داشته‌اند.
یافته ها: میزان اهمیت آموزش مجازی برای دانش­آموزان دارای معلولیت­های جسمی-حرکتی در حد زیاد و خیلی زیاد بود. آموزش مجازی در مؤلفه‌های تنظیم زمان آموزش، فراهم ساختن فرصت برابر آموزش برای کودکان دارای معلولیت جسمی-حرکتی، جلب مشارکت والدین، میزان دسترسی به آموزش، سهولت استفاده از امکانات آموزشی، کسب مهارت‌های اجتماعی، برقراری ارتباط با دیگران، کاهش هزینه­های آموزش برای والدین، کاهش هزینه­های آموزش برای مدرسه، برقراری یادگیری مستمر، رفع نیازهای روانی دانش­آموزان، افزایش اعتمادبه­نفس دانش­آموزان، در حد زیاد و خیلی زیاد مؤثر دانسته شد. ۱۱ مؤلفه جهت ارائه مدلی‌ اجرائی مبتنی‌ بر مؤلفه‌های آموزش مجازی برای دانش­آموزان معلول جسمی‌-حرکتی در ایران شناسایی شدند و مدلی بر آن مبنا طراحی شد
نتیجه گیری: با توجه به نتایج مشکلات موجود در سطح تمامی ۱۱ مؤلفه در حد متوسط نتیجه­ گیری شد. بنابراین آموزش مجازی می ­تواند بر مؤلفه‌های آموزش دانش­آموزان دارای معلولیت جسمی-حرکتی تأثیر مثبت داشته باشد.

کلیدواژه‌ها

آموزش مجازی؛ معلولیت جسمی-حرکتی؛ مدل مفهومی

مراجع