تأثیر شش هفته تمرین پلایومتریک بالاتنه بر توان بی‌هوازی بالاتنه و عملکرد رکورد 25 متر کرال پشت پسران شناگر 10 ساله

فصلنامه علوم ورزش

مقاله 3، دوره 10، شماره 31 - شماره پیاپی 4267، آذر 1397، صفحه 40-55   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسنده

مجتبی صادقی^*

فیزیولوژی.دانشگاه خوارزمی

چکیده

هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر تمرین پلایومتریک بالاتنه بر توان بی‌هوازی بالاتنه و عملکرد شنای 25 متر کرال‌ پشت شناگران پسر 10 ساله بود.روش: بدین منظور 16 نفر از شناگران عضو تیم شنای استان به صورت داوطلب (میانگین سن7/0±9/9 سال، وزن 9±9/45 کیلوگرم، قد 5 ±8/149سانتی‌متر، شاخص‌توده بدن 3±19/20 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب شدند. آزمودنی‌ها بر اساس رکورد 25 متر شنا به یک گروه تمرین پلایومتریک در محیط بیرون آب (8 نفر) و کنترل (8 نفر) به صورت همتا تقسیم شدند. تمرینات پلایومتریک بر روی دست به مدت 6 هفته، هر هفته 3 جلسه و در مجموع 18 جلسه صورت گرفت. مدت‌زمان هر جلسه تمرین پلایومتریک 16 تا 35 دقیقه به طول ‌انجامید. پیش و پس از اجرای پروتکل، آزمون‌ رکورد 25 متر شنا کرال پشت جهت بررسی عملکرد شنا و تست وینگیت دست جهت بررسی عملکرد بی‌هوازی انجام شد. بررسی داده‌ها، از طریق تحلیل کوواریانس در سطح معنی‌داری (05/0>p)انجام شد،یافته‌ها: شش هفته تمرین ‏پلایومتریک بالاتنه بر روی دست شناگران کرال پشت شاخص‌های عملکرد بی‌هوازی از جمله اوج توان به میزان 18 درصد نسبت به گروه کنترل پیشرفت معنی‌داری داشت اما میانگین توان با اینکه 7 درصد پیشرفت داشت اما معنادار نبود(05/0>p). عملکرد ‏شنا در 25 متر کرال پشت 80/3 درصد پیشرفت نسبت به گروه کنترل وجود داشت و معنی‌داری مشاهده شد (05/0> p). نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد شش ‏هفته تمرین پلایومتریک بالاتنه توان بی‌هوازی بالاتنه و عملکرد شناگران کرال پشت را نسبت به گروه کنترل به طور ‏معناداری بهبود می‌دهد‏

کلیدواژه‌ها

تمرین پلایومتریک؛ اوج توان بی‌هوازی؛ میانگین توان بی‌هوازی؛ رکورد شنا؛ پسران