مطالعه اثر اسانس های روغنی در کنترل آلودگی کپک های سبز و آبی در میوه پرتقال

میکروب شناسی مواد غذائی- Journal of Food Microbiology

مقاله 3، دوره 6، شماره 3، مهر 1398، صفحه 12-21   

نوع مقاله: اصیل پژوهشی

نویسندگان

ابوالفضل گلشن تفتی^{* 1}؛ غلامرضا برادران²

¹استادیار، بخش تحقیقات مهندسی صنایع غذایی و فناوری‌های پس از برداشت، مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش

²بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران.

چکیده

پوسیدگی ناشی از کپک­های سبز و آبی (پنی­سیلیوم دیجیتاتوم، پنی­سیلیوم ایتالیکوم) از مهم­ترین بیماری­های پس از برداشت مرکبات به شمار می­آید. در این پژوهش، استفاده از چند اسانس روغنی (زیره سبز، آویشن شیرازی و نعناع) در کنترل کپک­های سبز و آبی در میوه پرتقال بررسی شد. میوه‌ ارقام پرتقال والنسیا و محلی جیرفت با سوسپانسیون­های قارچی محلول­پاشی­شده و با کاغذ آغشته به اسانس­های روغنی در غلظت­های 1، 5/2 و 5 درصد، قارچ­کش تیابندازول 2 در هزار و کاغذ بدون اعمال هرگونه تیماری به­عنوان شاهد پوشش داده ­شدند. سپس میوه­های پرتقال در دمای 8 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 90-85 درصد به ­مدت سه ماه نگه­داری ­شدند. اسانس روغنی زیره سبز در غلظت 5 درصد و اسانس روغنی آویشن شیرازی در غلظت­های 1، 5/2 و 5 درصد در کنترل کپک­های سبز و آبی مؤثر بودند و در مقایسه با تیمار قارچ­کش تیابندازول (2 در هزار) اختلاف معنی­داری نداشتند. تیمارهای حاوی اسانس نعناع دارای بیشترین درصد پوسیدگی ناشی از کپک­های سبز و آبی بودند. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که اسانس­های روغنی، طعم و مزه خاصی را در میوه ارقام پرتقال ایجاد نکردند. اسانس آویشن شیرازی در غلظت­های مختلف سبب بروز وضعیت ظاهری نامطلوبی در پوست میوه ارقام پرتقال شد و در نتیجه، امتیاز کمتری از لحاظ صفات حسی (بافت، قابلیت پذیرش کلی) دریافت کرد. بنابراین برای افزایش عمر نگه­داری ارقام پرتقال والنسیا و محلی جیرفت، استفاده از پوشش کاغذ مومی آغشته به اسانس روغنی زیره سبز در غلظت 5 درصد، پیشنهاد گردید.

کلیدواژه‌ها

اسانس روغنی؛ پرتقال والنسیا؛ پرتقال محلی جیرفت؛ پوشش‌ کاغذی؛ کپک‌های سبز و آبی

مراجع