رهیافت تربیتی در بررسی آیات 14 و 32 سوره مریم

فصلنامه مطالعات قرآنی

مقاله 8، دوره 10، شماره 37، خرداد 1398، صفحه 173-199   

نویسندگان

ابوالحسن مومن نژاد¹؛ مرتضی سازجینی²؛ عباس یوسفی تازه کندی³

¹استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه یاسوج

²دانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم قم

³عضو هیأت علمی دانشکده علوم قرآنی زابل

چکیده

در قرآن کریم به شباهت‌های حضرت یحیی(ع) با عیسى(ع) از لحاظ معنای نام، نوع خلقت، اعطای کتاب در کودکی، عدم ازدواج، نبی بودن و جزء صالحان بودن ایشان، اشاره شده است و در این زمینه جملات یکسانی در مورد هر یک از آن دو به کار رفته است؛ ولی تعبیر دو آیه از سوره مریم درباره آن‌ها مختلف است. در چهاردهمین آیه از این سوره در مورد یحیی(ع) آمده است که نسبت به والدینش جباری عصی نبود و در آیه سی و دوم از عیسی(ع) نقل شده که خداوند او را نسبت به مادرش جباری شقی قرار نداده است. پس از معنا‌شناسی واژه «عصی» و «شقی» می‌توان گفت که با توجه به اینکه حضرت عیسی(ع) پدر نداشت، عدم نیکوکاری او نسبت به مادرش عواقب سنگین‌تری برای او در پی داشت و بدین جهت چنین تعبیری به کار برد، زیرا عیسی(ع) پدری ندارد که در صورت بی‌مهری‌ او، پشتیبان مادر باشد. با تطبیق آیه با مصادیق جدید، می‌توان نتیجه گرفت اشخاصی که پدر خویش را از دست داده‌اند، مسئولیت بیش‌تری نسبت به مادر خویش دارند.

کلیدواژه‌ها

قرآن؛ شقاوت؛ عصیان؛ مادر؛ نیکوکاری؛ جری و تطبیق

مراجع

قرآن مجید.

نهج البلاغه.

کتب عربی

ابن بابویه، محمد بن على. 1362ش، الخصال، قم: جامعه مدرسین.

ابن بابویه، محمد بن على. 1376ش، الأمالی، چاپ ششم، تهران: کتابچى.

ابن بابویه، محمد بن على. 1378ش، عیون أخبار الرضا علیه السلام، تهران: نشر جهان.

ابن فارس، أحمد بن فارس. 1404ق، معجم مقاییس اللغه، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.

ابن منظور، محمد بن مکرم. 1414ق، لسان العرب، چاپ سوم، بیروت: دار الفکر للطباعه والنشر والتوزیع.

ابوحیان، محمد بن یوسف. 1420ق، البحر المحیط فى التفسیر، بیروت: دار الفکر.

بحرانى، هاشم بن سلیمان. 1415ق، البرهان فی تفسیر القرآن، قم: موسسة البعثه قسم الدراسات الإسلامیه.

بیضاوى، عبدالله بن عمر. 1418ق، أنوار التنزیل وأسرار التأویل، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

جوهرى، اسماعیل بن حمّاد. 1407ق، صحاح‏ اللغه‏، بیروت: دار العلم للملایین.

حسینی زبیدی، محمد مرتضى. 1414ق، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت: دار الفکر.

حویزى، عبد على بن جمعه. 1415ق، تفسیر نور الثقلین، چاپ چهارم، قم: اسماعیلیان.

راغب اصفهانى، حسین بن محمد. 1412ق، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت: دار القلم.

زمخشرى، محمود بن عمر. 1407ق، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل وعیون الأقاویل فى وجوه التأویل، چاپ سوم، بیروت: دار الکتاب العربی.

صافى، محمود. 1418ق، الجدول فی إعراب القرآن وصرفه وبیانه مع فوائد نحویة هامة، چاپ چهارم، دمشق: دار الرشید.

صفار، محمد بن حسن. 1404ق، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّى الله علیهم، چاپ دوم، قم: مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.

طباطبایى، محمدحسین. 1390ق، المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ دوم، بیروت: مؤسسه الأعلمی للمطبوعات.

طبرانى، سلیمان بن احمد. 2008م، التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن العظیم، اربد: دار الکتاب الثقافی.

طبرسى، فضل بن حسن. 1372ش، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چاپ سوم، تهران: ناصرخسرو.

طبرى، محمد بن جریر. 1412ق، جامع البیان فى تفسیر القرآن، بیروت: دار المعرفة.

طوسى، محمد بن حسن. بی­تا، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

فخر رازى، محمد بن عمر. 1420ق، التفسیر الکبیر(مفاتیح الغیب)، چاپ سوم، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

فضل الله، محمد حسین. 1419ق، من وحى القرآن، بیروت: دار الملاک.

فیومى، أحمد بن محمد. 1414ق، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، چاپ دوم، قم: موسسه دار الهجره.

قشیرى، عبدالکریم بن هوازن. 2000م، لطائف الاشارات: تفسیر صوفى کامل للقرآن الکریم، چاپ سوم، قاهره: الهیئة المصریة العامة للکتاب.

کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق. 1407ق، الکافی، چاپ چهارم، تهران: دار الکتب الإسلامیه.

مراغى، احمد مصطفى. بی تا، تفسیر المراغى، بیروت: دار الفکر.

مصطفوی، حسن. 1368ش، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

معرفت، محمد هادی. 1387ش، التفسیر الأثری الجامع، قم: مؤسسه فرهنگى انتشاراتى التمهید.

معرفت، محمد هادی. 1427ق، التأویل فی مختلف المذاهب والآراء، قم: المجمع العالمی للتقریب.

مغنیه، محمدجواد. 1424ق، التفسیر الکاشف، قم: دار الکتاب الإسلامی.

کتب فارسی

بروجردى، محمدابراهیم. 1366ش، تفسیر جامع، چاپ ششم، تهران: کتابخانه صدر.

حسینی نسب، سید داود و علی اصغر اقدم. 1375ش، فرهنگ واژه ها، تعاریف و اصطلاحات تعلیم و تربیت، تبریز: احرار.

حسینى همدانى، محمد. 1404ق، انوار درخشان در تفسیر قرآن، تهران: لطفی.

سیف، علی اکبر. 1370ش، روان‌شناسی پرورشی، تهران: انتشارات آگاه.

طالقانى، محمود. 1362ش، پرتوى از قرآن، چاپ چهارم، تهران: شرکت سهامى انتشار.

طیب، عبدالحسین. 1369ش، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، چاپ دوم، تهران: اسلام.

فولادوند، محمد مهدی. 1418ق، ترجمه قرآن، چاپ سوم، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامى‏.

قرائتى، محسن. 1388ش، تفسیر نور، تهران: مرکز فرهنگى درس‌هایى از قرآن.

قرشى بنابى، على اکبر. 1375ش، تفسیر احسن الحدیث، چاپ دوم، تهران: بنیاد بعثت، مرکز چاپ و نشر.

قرشى بنابى، على اکبر. 1412ق، قاموس قرآن، چاپ ششم، تهران: دار الکتب الاسلامیه.

کاشانى، فتح‏الله بن شکرالله. 1366ش، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، تهران: کتابفروشى اسلامیه.

مصباح یزدی، محمد تقی. 1382ش، نقش تقلید در زندگى انسان، قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى.

مصطفوی، حسن. 1380ش، تفسیر روشن، تهران: مرکز نشر کتاب.

مکارم شیرازى، ناصر و دیگران. 1371ش، تفسیر نمونه، چاپ دهم، تهران: دار الکتب الإسلامیه.

 

مقالات

ممتحن، مهدی؛ سلطانی، اختر و علی مرادیان، مهرداد. 1390ش، «علل انحطاط فرهنگی از دیدگاه قرآن»، فصلنامه مطالعات قرآنی، دوره دوم، شماره پنجم، صص 172-145.