اثربخشی مهارت‌های ارتباطی بر استرس، تاب‌آوری و خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر مشهد

فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی

مقاله 8، دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 47، خرداد 1398، صفحه 125-139   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

سولماز زادرحیمی^*

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مهارت‌های ارتباطی بر استرس، تاب‌آوری و خودکارآمدی دانش‌آموزان دختر بود. این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر مشهد در سال تحصیلی 98-1397 بودند که از میان آنان 40 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه‌ای مهارت‌های ارتباطی را آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده پرسشنامه‌های استانداردشده استرس (کوهن و همکاران، 1983)، تاب‌آوری (کونور و دیویدسون، 2003) و خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) جمع‌آوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و به کمک نرم‌افزار SPSS-19 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که گروه‌ها از نظر هر سه متغیر استرس، تاب‌آوری و خودکارآمدی تفاوت معناداری داشتند. یعنی آموزش مهارت‌های ارتباطی به طور معناداری باعث کاهش استرس و افزایش تاب‌آوری و خودکارآمدی دانش‌آموزان شد (05/0>P). در نتیجه مشاوران و درمانگران برای کاهش استرس و افزایش تاب‌آوری و خودکارآمدی دانش‌آموزان می‌‌توانند از روش مهارت‌های ارتباطی استفاده کنند.

کلیدواژه‌ها

مهارت‌های ارتباطی؛ استرس؛ تاب‌آوری و خودکارآمدی