وﻓﺎق اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﻠﯿﺖ ﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ در اﯾﺮان ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ اﺑﻌﺎد ﺳﯿﺎﺳﯽ

فصلنامه مطالعات سیاسی

مقاله 7، دوره 4، شماره 15، آبان 1391، صفحه 129-156   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

سیدجواد حسینی¹؛ قربانعلی گنجی²؛ رحمت الله امیراحمدی³

¹ﻋﻀﻮ ﻫﯿﺎت ﻋﻠﻤﯽ و اﺳﺘﺎدﯾﺎر ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮﻫﻨﮕﯿﺎن ﻣﺸﻬﺪ

²ﻋﻀﻮ ﻫﯿﺎت ﻋﻠﻤﯽ و اﺳﺘﺎدﯾﺎر ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ آزادﺷﻬﺮ

³عضو هیات علمی و مربی گروه علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر

چکیده

در ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺣﺎﺿﺮ ﺳﻌﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش اﺳﻨﺎدی و ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای ﺷﻮاﻫﺪ و ﻣﺪارک ﻻزم ﺟﻤﻊ آوری و ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﯾﮏ ﻣﺪل ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ - ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﯾﺎت ﺳﺎﺧﺘﺎرﮔﺮاﯾﯽ ﻋﻠّﯽ و ﺑﺴﯿﺞ ﻗﻮﻣﯽ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ وﻓﺎق اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﻠﯿﺖ ﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان آﻣﻮزه ، دﻫﺪ  ﺳﻨﺖ، ، ﻣﺸﺎرﮐﺖ، اﻣﻨﯿﺖ ، ﻫﺎی ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ، ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﻗﺪرت ﮐﺎرﯾﺰﻣﺎﺗﯿﮏ و ﻗﺎﻧﻮن از ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ، وﺟﻮد ﺣﺎﮐﻤﺎن و اﻧﻘﻼﺑﯿﻮن از اﻗﻠﯿﺖ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻧﻮع راﺑﻄﻪ  راﺑﻄﻪ اﻗﻠﯿﺖ ، ﻣﺮﮐﺰ- ﭘﯿﺮاﻣﻮن، ﭘﯿﻮﻧﺪﻫﺎی ﻗﻠﻤﺮوی و ﻣﺮزی ﻫﺎ ﺑﺎ ﺣﻮادث ﻣﻬﻢ ﻣﻠﯽ و ﺗﺎرﯾﺨﯽ و درون زا ﺑﻮدن اﻗﻮام اﯾﺮاﻧﯽ از زﻣﯿﻨﻪ  ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮی ، آرﻣﺎﻧﮕﺮاﯾﯽ ، ﻫﺎی ﻣﺴﺎﻋﺪ و اﻗﺘﺪار ﮔﺮاﯾﯽ دوﻟﺖ، اﺑﺰارﮔﺮاﯾﯽ ﻗﻮﻣﯽ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺮز و ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﺎرﺟﯽ ازﺟﻤﻠﻪ زﻣﯿﻨﻪ ، دوﻟﺖ ﻣﻠﯽ ﻫﺎی ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪ ﻣﻮﺛﺮ در وﻓﺎق و واﮔﺮاﯾﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ.

کلیدواژه‌ها

وﻓﺎق اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ؛ اقلیتﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ؛ ﺣﻮزه ﺳﯿﺎﺳﯽ

مراجع