بررسی اثر باورهای دینی- ملی بر فردگرایی عمودی (موردمطالعه: شهروندان شهر تهران)

تغییرات اجتماعی - فرهنگی

مقاله 4، دوره 16، شماره 1 - شماره پیاپی 60، خرداد 1398، صفحه 56-72   

نوع مقاله: مقاله مروری

نویسندگان

فرشاد نجفی اسدالهی¹؛ مجید کفاشی^{* 2}؛ بهرنگ صدیقی³

¹دانشجوی دکترا، گروه جامعه شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

²دانشیار و عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

³استادیار و عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

فردگرایی به‌عنوان مفهومی مدرن از مشخصه‌های اصلی مدرنیته است. آنچه در تبیین و تحلیل فردگرایی باید لحاظ گردد توجه به ابعاد مختلف آن است. در نوعی از فردگرایی فرد نفع شخصی خود را دنبال می‌کند که فردگرایی عمودی نامیده می‌شود. پژوهش حاضر با بررسی اثر باورهای دینی-ملی بر فردگرایی عمودی انجام شده است. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی، از حیث معیار تحلیل توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری کلیه شهروندان تهرانی بالای 25 سال شهر تهران می‌باشد و حجم نمونه با فرمول کوکران 400 نفر در نظر گرفته شد. همچنین اطلاعات این افراد به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای گردآوری شده است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته می‌باشد. یافته‌های پژوهش نشان داد که رابطه متغیر دین‌داری و فردگرایی عمودی معکوس و مقدار همبستگی برابر 0.385- و رابطه متغیر نشان ملی(پرچم) و فردگرایی عمودی معکوس و مقدار همبستگی برابر 0.456- شده است. همچنین همبستگی جمعی دو متغیر دین‌داری و نشان ملی(پرچم) با فردگرایی عمودی برابر 0.725- و ضریب تعیین برابر 0.525 به دست آمد و متغیرهای دین‌داری و نشان ملی(پرچم)، به میزان 52.5 درصد از تغییرات متغیر «میزان فردگرایی عمودی» را تبیین می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

فردگرایی؛ دین‌داری؛ نشان ملی (پرچم)

مراجع