هوش معنوی در ادب عرفانی با تکیه بر اندیشههای مولانا

فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی

مقاله 2، دوره 14، شماره 14، تیر 1397، صفحه 28-50   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

زهرا اسدی

استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی ، واحد پرند ، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران ، ایران

چکیده

شاخصة معنویت و مذهب بویژه هوش معنوی در عرصة شعر عرفانی در ادبیّات فارسی از اهمیّت ویژهای برخوردار است.
توجّ ه به هوش معنوی یکی از ضرورتهای خاص در گسترة انسان شناسی و توجّ ه به بعد معنوی انسان از دیدگاه روانشناسی
است. ایمان، صلح، نوع دوستی و کاربرد صحیح آن در زندگی و سازگاری با ناملایمات دنیای واقعی از دغدغههای هوش
معنوی است. توجّ ه به معنویّ ت امروزه در رشتههای متنوعی از قبیل روانشناسی، درحال پیشرفت است امّا در این میان، اهمیّت
موضوع زمانی آشکار میشود که بدانیم مصادیق و مباحث مربوط به هوش معنوی بسیار قبلتر از آنکه در علوم روانشناسی
نوین مطرح شود در ادبیّات عرفانی ما به فراوانی مطرح شده است و در این میان اشعار مولانا بیشک یکی از بارزترین
نمونههای توجّه به هوش معنوی است. توجّ ه به همدلی، نوع دوستی، عشق، ایثار، مدارا و تساهل و تسامح از ویژگیهای
مشترکی است که به عنوان مؤلّ فههای بارز هوش معنوی در ادبیّات عرفانی و اندیشة مولانا مطرح شده است. مقالة حاضر
پیرامون هوش معنوی در اندیشة مولانا گرچه در زمرةنخستین دستاوردهاست امّا در راستای تحقّ ق پژوهشهای بعدی، ثمرمند
است.

کلیدواژه‌ها

هوش معنوی؛ عرفان؛ مولانا و هوش معنوی