نقش دکترین اوراسیا گرایی در گسترش روابط جمهوری اسلامی ایران و روسیه (2000 تا 2017)

مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی

مقاله 10، دوره 10، شماره 38، فروردین 1398، صفحه 245-272   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

نقش دکترین اوراسیا گرایی در گسترش روابط جمهوری اسلامی ایران و روسیه (2000 تا 2017)
رضا کوچک زاده تهمتن[1]-مهناز گودرزی[2]
تاریخ دریافت: 13/3/1397- تاریخ پذیرش:29/3/1397
چکیده:
اوراسیاگرایی از جمله نظریه­های مهم در سیاست خارجی روسیه است که در سال‌های اخیر به‌ شدت از سوی دولت مردان کرملین مورد توجه قرار گرفته است و بیش از هر اندیشه دیگری به سیاست خارجی روسیه جهت می­دهد. اوراسیاگرایان بیش از آنکه به غرب توجه داشته باشند، به شرق‌گرایی معروف هستند. از این رو در نگاه اوراسیاگرایان، شرق از جایگاه مهمتری نسبت به غرب برخوردار است. به همین سبب نیز گسترش روابط با ایران در سال­های گذشته در کانون توجه اوراسیاگرایان قرار گرفته است. اتخاذ سیاست اوراسیاگرایی در دوران روی کار آمدن پوتین دریچه جدیدی را به جایگاه ایران در سیاست خارجی روسیه گشود و نقش ویژه­ای به ایران در سطح منطقه بخشید. این مقاله به دنبال پاسخ به این سوال است که نقش سیاست اوراسیاگرایی در گسترش روابط ایران و روسیه چیست؟ یافته­های این مطالعه، حاکی از آن است که، با اتخاذ سیاست اوراسیاگرایی در سیاست خارجی روسیه و نگاه به شرق، ایران از اهمیت شایان توجهی در دستگاه سیاست خارجی روسیه برخوردار گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی می­باشد.
واژگان کلیدی: اوراسیا گرایی، ایران، روسیه، روابط خارجی، واقع گرایی تدافعی





[1]- دانشجوی دکتری، روابط بین­الملل، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران  
[e-mail]

[2]- استادیار و عضو هیئت علمی، گروه روابط بین الملل،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران:نویسنده مسئول
[e-mail].i

کلیدواژه‌ها

اوراسیا گرایی؛ ایران؛ روسیه؛ روابط خارجی؛ واقع گرایی تدافعی

مراجع