بررسی اثرات عصاره برگ گردو در پیشگیری از آسیب های مولکولی، بافتی و تغییرات آنزیمی القاء شده با ccl4 در کبد جوجه

زیست شناسی تکوینی

مقاله 3، دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 42، خرداد 1398، صفحه 23-34   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

نازیلا وحیدی ایریسفلی¹؛ ویدا حجتی^{* 2}؛ محمد رضا یزدیان³؛ مرتضی زنده دل⁴؛ هومن شجیعی²

¹گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران

²استادیار، گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران

³استادیار، گروه فیزیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران

⁴دانشیار، گروه آموزشی علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران

چکیده

از آنجایی که مصرف افزودنی ها جهت افزایش راندمان تولید در پرورش جوجه ها دارای عوارض جانبی همچون آسیب کبدی می باشند، اهمیت استفاده از گیاهان دارویی از جمله برگ گردو به دلیل داشتن آنتی اکسیدان ها مورد توجه است. 50 عدد جوجه به 3 گروه آزمایشی و 2 گروه کنترل (سالم و سمی) تقسیم شدند. سه گروه آزمایشی از روز 21 دوره به مدت 14 روز به میزان 5/0، 1و 5/1 گرم عصاره آبی برگ گردو به ازای هر کیلوگرم وزن بدن را دریافت کردند. در انتهای دوره گروه های تیماری و گروه کنترل سمی یک میلی لیتر تترا کلرید کربن را به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند و گروه کنترل سالم تزریقی نداشت. خونگیری و نمونه برداری بافت کبد انجام گرفت. نتایج نشان داد در دوز 0.5 و 1 بافت کبد تخریب سینوزوئیدی و بهم ریختگی سلولی داریم اما در دوز 1.5 عروق و مجاری صفراوی سالم و سلول ها مرتب هستند. آنزیم های کبدی در گروه 1.5 کاهش میزان نسبت به گروه های با دوز پایین تر و کنترل سمی را داشته اند (P<0/05). بیان BID در دوز 1 و 1.5 کاهش و بیان Bcl2 در دوز 1 و 1.5 افزایش در مقایسـه بـا گـروه کنتـرل را دارند(P<0/001). عصاره برگ گردو در دوز بالا با افزایش ژن آنتــی آپوپتوتیــک Bcl-2 و کــاهش بیــان ژن آپوپتیک BID، مانع از ایجاد آپوپتوز و آسیب بافتی و افزایش آنزیم های کبدی شده است که نشان دهنده مقاومت کبد در برابر سمیت ccl4 میباشد.

کلیدواژه‌ها

کبد؛ جوجه؛ پیشگیری؛ تترا کلرید کربن؛ گردو

مراجع