بررسی تمایزهای میان بخش دولتی و خصوصی و تأثیر آن بر مدیریت استراتژیک در بخش دولتی

پژوهش های مدیریت راهبردی

مقاله 1، دوره 24، شماره 71، اسفند 1397، صفحه 9-30   

نوع مقاله: علمی _ پژوهشی

نویسندگان

علی طاهری^{* 1}؛ بهروز رضایی منش²؛ داوود حسین‌پور³؛ وجه الله قربانی زاده⁴

¹دانشجوی دکترای مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی

²دانشیار مدیریت دولتی, دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی

³دانشیارمدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی

⁴دانشیار مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

چکیده

بیش از سه دهه است که شاهد استفاده از ابزارها و مدل‌های مدیریت استراتژیک بخش خصوصی در بخش دولتی هستیم. استفاده از این مدل‌ها و رویکردها، انتقاداتی را در میان نویسندگان و متفکران بخش دولتی به همراه آورده است. منتقدان معتقدند تمایزهای موجود میان بخش دولتی و خصوصی، کاربردپذیری این ابزارها در بخش دولتی را با محدودیت مواجه می‌سازد. بر همین اساس پرسش اصلی پژوهش حاضر عبارتست از اینکه با توجه به تحولات سال‌های اخیر بخش دولتی و به ویژه، مطرح شدن نهضت مدیریت دولتی نوین، کدام یک از تمایزهای میان بخش دولتی و خصوصی همچنان به قوت خود باقی است و پیامدها یا آثار احتمالی این تمایزها بر مدیریت استراتژیک در بخش دولتی چیست. در این پژوهش برای جمع‌آوری داده­ها از روش کتابخانه­ای و پیمایش استفاده شده و برای تحلیل و تفسیر داده­ها نیز علاوه بر روش­های آمار استنباطی از تکنیک گروه توافق بهره­گیری شده است. یافته­های تحقیق نشان می‌دهد که تمایزهای زمینه­ای میان بخش دولتی و خصوصی، سبب تفاوت در فرآیند و محتوای مدیریت استراتژیک بخش دولتی نسبت به بخش خصوصی شده و برای پیاده­سازی موفقیت‌آمیز آن، مدیران باید سبکی از رهبری را در پیش گیرند که مشارکت بیشتر شهروندان را به همراه داشته باشد.

کلیدواژه‌ها

بخش دولتی؛ بخش خصوصی؛ مدیریت استراتژیک

مراجع

 

حاجی پور، بهمن، طیبی ابوالحسنی، سیدامیرحسین، عزیزیان کلخوران، زهرا (1395).
تحلیل محتوای حوزه مدیریت راهبردی، پژوهش­های مدیریت راهبردی، 22(6)، 47-13.
حیدری، علی، والی­پور، علیرضا (1395). پژوهش‌های مدیریت استراتژیک در ایران: مروری بر آثار انتشاریافته در نشریه‌های علمی- پژوهشی داخلی طی سال‌های 1380 تا 1393، مدیریت بازرگانی، 9 (1) ، 102-83.
دانایی فرد، حسن، الوانی، مهدی، آذر، عادل (1392). روش‌شناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکردی جامع، تهران، صفار.

Bryson, J (2011). Strategic Planning for Public and Not Profit Organizations, San Francisco, CA: Jossey Bass, 4th edn.
Danaee Fard, H, Moshabbaki, A, Abbasi, T & Hassanpoor, A (2011). Strategic Management in the Public Sector: Reflections on It’s Applicability to Iranian Public Organizations, Public Organiz Rev (2011) 11(4):385–406.
Ferlie, E & doardo Ongaro, E (2015). Strategic management in public services organizations: concepts, schools and contemporary Issues, bingdon: Routledge.
Haque, M. S (1996). The Intellectual Crisis in Public Administration in the Current Epoch of Privatization. Administration & Society, 27)4(, 510-536.
Hughes, O. E (2003). Public Management and Administration: An Introduction, New York: PALGRAVE MACMILLAN, third edition.
List, D (2001). The Consensus Group Technique in Social Research, Field Methods, 13(3), 277–290.
Llewellyn, S & Tappin, E (2003). Strategy in the Public Sector: Management in the Wilderness, Journal of Management Studies, 40(4): 955–82.
Nutt, P (1999). Public-Private Differences and the Assessment of Alternatives for Decision Making, Journal of Public Administration Research and Theory, 9(2), 305-349.
Nutt, P & Backoff, R (1993). Organizational Publicness And Its Implications For Strategic Management', Journal of Public Administration Research and Theory, 3(2), 209-231.
Rainey,H, Backoff, R & Levine, C (1976). Comparing Public and Private Organizations,  Public Administration Review, 36(2), pp. 233-244.