نگاهی به تعابیر عرفانی ازآیات قرآنی درفیه مافیه مولوی

فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی

مقاله 2، دوره 14، شماره 15، مهر 1397، صفحه 24-37   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

عباس عرب¹؛ سیده فاطمه حسینی تبار²

¹دانشیار زبان و ادبیّات عربی، دانشکده ادبیّات‌، دانشگاه فردوسی مشهد.

²دانشجوی دوره دکتری زبان وادبیّات فارسی، واحد تربت حیدریّه ، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران .

چکیده

ادبیّات کلاسیک فارسی مملو از آثار منظوم ومنثوری است که هر کدام از آنها گوشه ای از عظمت این میراث گرانبها را به تصویر کشیده اند در میان آثار منثور عرفانی ادب فارسی «کتاب فیه مافیه » از جایگاه ویژه ای برخورداراست که علاوه بر زیبایی لفظی آکنده از مفاهیم بلند قرآنی است. نوع تفسیر وبرداشت های مولانا از آیات قرآنی در فیه مافیه نشانگر اعتقادات عمیق وجدی او در خصوص توجّه به بطن قرآن است .آنجه در این مقاله به آن پرداخته شده در واقع نشان دادن این عقیده با استناد به گفته های او در تحلیل وتفسیر آیات قرآنی است که در فیه مافیه آمده است .در انتخاب آیات سعی شده آیاتی مورد بررسی قرارگیرد که تعبیرات متفاوت تری را شامل می شود .   

کلیدواژه‌ها

فیه مافیه؛ آیات قرآن؛ عرفان؛ مولانا؛ تفسیرعرفانی

مراجع

1-     زرین کوب، عبدالحسین(1376). جستجو در تصوف ایران. تهران: امیرکبیر.

2-     سرّاج، عبداللّه بن على(1383). اللمع فى التصوف. تصحیح و تحشیه رینولد نیکلسون، ترجمه مهدى محبتى، تهران: سروش.

3-     سلمى، عبدالرحمان(1369). مجموعه آثار (بخش هایى از حقایق التفسیر و رسائل دیگر). گردآورى نصراللّه پورجوادى، تهران:مرکز نشر دانشگاهى.

4-     غلامرضایی، محمد(1381). سبک شناسی نثرهای صوفیانه از قرن پنجم تا اوایل قرن هشتم. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

5-     فروزانفر، بدیع‏الزمان(1385) .زندگی  مولانا جلال‏الدین محمد بلخی مشهور به مولوى، تهران: معین.

6-     مولوى، جلال الدین محمد(1384) . فیه ما فیه. تصحیح و حواشى بدیع الزمان فروزانفر، تهران، امیرکبیر.

7-     نزهت، بهمن(1385). «نشانه هاى خاموش، نقدى بر نشانه شناسى تفسیر عرفانى»، نشر دانش، سال بیست و دوم، ش اول، بهار ، ص 52ـ61.

8-     نویا، پل(1373). تفسیر قرآنى و زبان عرفانى. ترجمه اسماعیل سعادت، تهران: مرکز نشر دانشگاهى.