نقش باورهای دینی مردم ایران در گرایش حاکمان مغول به گسترش و توسعه موقوفات مذهبی (ازاوگتای قاآن ( 626ه ق) تا غازان خان ( 694ه ق)

فصلنامه تاریخ

مقاله 6، دوره 14، شماره 52، خرداد 1398، صفحه 122-150   

نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

زهرا مباشر امینی¹؛ ستار عودی^{* 2}؛ محمد سپهری³

¹دانشجوی دکتری رشته تاریخ تمدن ملل اسلامی ، واحد تهران مرکز ، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران ،ایران

²دانشیار گروه تاریخ- واحد تهران مرکز ، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران ،ایران

³استاد گروه تاریخ تمدن – دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

چکیده

کیده :
وقف یکی از سنتهای فرهنگی و اجتماعی دیرینه ایرانیان است که در طول تاریخ تحت تأثیر عوامل متعدد،
فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است. پژوهش حاضر به دنبال یافتن پاسخ به این سؤال بود که توسعه
و بازسازی سنت وقف در دوره خاصی از حاکمیت مغولان (از 626تا 694هجری) چه ارتباطی با باورهای
مذهبی مردم آن روزگار داشته است. روش پژوهش، کیفی و جمعآوری اطلاعات اسنادی است. نتایج نشان
داد که حاکمان مغول در ابتدای تهاجم در راستای اعتقادات خود به ایجاد بتخانه، معبد و یا کلیسا می
پرداختند اما بهتدریج تحت تأثیر اعتقادات شیعی مردم ایران به گسترش و توسعه موقوفات مذهبی در ایران
پرداختند. علاوه بر آن دو شخصیت اسلامی در دربار آنان به نامهای خواجهنصیرالدین طوسی و شمسالدین
جوینی علیرغم مغایر بودن باورهایشان با حاکمان، در توسعه و بازسازی فرهنگی سنت وقف نقش مهمی ایفا
نمودند

مراجع