بررسی تاثیر تغییر طول تیغه در کنترل آبشستگی در تکیه گاه نیم دایره در قوس رودخانه با استفاده از مدل آزمایشگاهی

فصلنامه علمی تخصصی مهندسی آب

مقاله 7، دوره 6، شماره 3، آذر 1397، صفحه 233-240   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

سید میلاد بلال زده¹؛ امیرعباس کمانبدست²؛ ابراهیم نوحانی³

¹دانشجوی کارشناسی ارشد عمران ، سازه‌های هیدرولیکی، دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد دزفول، دزفول، ایران

²عضو هیات علمی گروه علوم و مهندسی آب ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد اهواز ، اهواز ، ایران

³گروه عمران، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران

چکیده

تعیین عمق فرسایش در محدوده تکیه­گاه­ها مستلزم دانستن نحوه جابه‌جایی مواد رسوبی بستر رودخانه‌ها است. چاله فرسایش ایجادشده در اطراف تکیه­گاه، به شکل و ابعاد هندسی آن بستگی دارد. گسترش آبشستگی پایداری سازه را به خطر می‌اندازد لذا پیش‌بینی میزان آبشستگی و اتخاذ تدابیر لازم برای مهار آن ازجمله اقدامات مهندسی متداول در عرصه مهندسی رودخانه تلقی می­گردد. در این تحقیق به بررسی تأثیر نصب تیغه در کاهش آبشستگی تکیه­گاه­های نیم دایره­ای به کمک مدل فیزیکی پرداخته شد. نتایج نشان داد استفاده از تیغه باعث کاهش آبشستگی اطراف تکیه­گاه می‌شود.  در تیغه با زاویه 45 درجه با طول­ های  0.33، 0.49 و 0.66 باعث کاهش 29.2 ، 41.2 و 43.5 درصدی آبشستگی نسبت به مدل شاهد شده­اند. به طور متوسط افزایش طول تیغه  از 0.33 به 0.66 باعث کاهش 38 درصدی آبشستگی می­شود. به طور متوسط با نصب تیغه با زاویه  45 درجه باعث کاهش 38 درصدی آبشستگی نسبت به مدل شاهد می­شود.

کلیدواژه‌ها

واژه های کلیدی: تیغه؛ قوس رودخانه؛ تکیه‌گاه نیم دایره؛ رسوب

مراجع