جستاری بر بیع عین موقوفه بانگاهی برقلیل الفایده شدن آن

تحقیقات حقوقی بین المللی

مقاله 8، دوره 12، شماره 45، مهر 1398، صفحه 163-184   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

محمد روحانی مقدم^{* 1}؛ جمشید مهرآسا²

¹استادیارگروه فقه و مبانی حقوق اسلامی ،واحد سمنان- دانشگاه آزاد اسلامی،سمنان

²دانشجوی دکتری گروه حقوق خصوصی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

چکیده

مطمئنا در دنیای پرتلاطم امروزی، یکی از موضوعاتی که می تواند جوامع بشری را از اختلافات شخصی و جمعی در امان بدارد، «آشنایی با حقوق متقابل افراد با یکدیگر و قانون» است که مهمترین اثر این آشنایی و آگاهی را می توان در پیشگیری از وقوع بسیاری از مشکلات حقوقی دانست. تاثیر‌پذیری از تفاوتهای موجود در آرای فقهی دربارة ماهیت و آثار وقف، منجر به پیدایش برداشتهای مختلف از مفاد مواد قانون مدنی متضمن احکام وقف شده است. یکی از موضوعات مورد اختلاف، نحوة ارتباط عین موقوفه با واقف و در نتیجه امکان یا عدم امکان بازگشت عین موقوفه به واقف، بعد از زوال وقف است. آنچه برآیند عبارات فقها این است که بیع عین موقوفه جایز نمی باشد مگر در مواردی که بیم خرابی واز بین رفتن آن باشد، با دقت نظر می توان تقلیل منفعت را نیز از مصادیق بیم خرابی دانست و از باب تنقیح مناط حکم به جواز بیع عین موقوفه داد. در این مقاله بعد از مفهوم شناسی این نهاد فقهی حقوقی حکم بیع عین موقوفه در صورت قلیل الفایده شدن مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها

عین موقوفه؛ بیع موقوفه؛ قلیل الفائده