نقش دین و اخلاق در دنیای آرمانی ‌عطارنیشابوری

فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی

مقاله 2، دوره 15، شماره 18، تیر 1398، صفحه 17-39   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

راضیه رضازاده¹؛ رضا اشرف زاده²؛ بتول فخر اسلام³

¹دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

²استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

³استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور

چکیده

   الهیات وادبیّات در برآوردن نیازهای فطری بشر، نیزآگاهی او در انتخاب مسیر درست مؤثر بوده‌اند درون مایه اغلب آثار کهن فارسی با تأثیرپذیری از قرآن و احادیث دینی همواره پیغام‌رسان مفاهیم اخلاقی و تعلیمی بوده است. درحقیقت شعر عرفانی را نمی توان بدون در نظر گرفتن جنبه‌های تعلیمی آن بررسی کرد.عطار به عنوان نمایندة روشنفکر جامعه خویش، در اوضاع نابسامان زمان خود به دنبال دنیای آرمانی خود است.از آنجاکه دینداری او توأم با توجّه به فلسفه واقعی عبادت است، این نوع گرایش به روح واقعی مذهب و نیز رعایت اخلاق از جانب همة مردم را می‌توان آرمان او در ساختن جامعه ایده آل دانست.
   در این پژوهش به بررسی برخی جلوه‌های دینی و اخلاقی عطار وتأثیر نیایش در تربیت و اخلاق، پیش شرط او برای ورود سالکان به دنیای آرمانی اش و اشاره مختصری به تأثیر پذیری مولانا از این شیوه، پرداخته شده است.

کلیدواژه‌ها

عطار؛ ادبیات تعلیمی؛ عرفان؛ دین؛ اخلاق