شخصیت‌پردازی در داستان‌های کودکان براساس نظریه گریماس

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

مقاله 7، دوره 10، شماره 37، مهر 1398، صفحه 141-162   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

مریم محمودی^{* 1}؛ هاله اژدر نژاد²

¹دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران

²دانش‌آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران

چکیده

شخصیّت‎پردازی از عناصر اصلی داستان‎پردازی است. شخصیّت‌های داستان در تداوم پی‌رنگ داستان نقش اساسی دارند و به‌مثابه الگو، نمایانگر جایگاه انسان در دنیاهای متفاوت فرهنگی و اجتماعی هستند و با بررسی آن‌ها می‎توان، هم از فضای داستان مطّلع شد و هم به توانایی نویسنده پی‎برد. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل شخصیّت‎های داستان با استفاده از الگوی کنشگر گریماس و پی بردن به شیوه‎های شخصیّت‎پردازی در داستان‎های کودکانه لینا کیلانی، نویسنده معاصر سوری و نادر ابراهیمی، نویسنده معاصر ایرانی اختصاص یافته‎است. الگوی کنشگر گریماس، با ساختاری نظام‎مند به تحلیل شخصیّت‎ها می‎پردازد. نتیجه پژوهش نشان می‌دهد که هر دو نویسنده در زمینه انطباق با این الگو موفق بوده‎اند، با این تفاوت که کنشگران داستان‎های ابراهیمی از تنوّع بیشتری برخوردار است، ولی در داستان‌های کیلانی گونه‎های بیشتری شخصیّت می‎‎یابند. او علاوه بر حیوانات حتّی به جمادات و نباتات هم جان می‎بخشد.

کلیدواژه‌ها

شخصیّت؛ الگوی کنشی گریماس؛ شخصیّت‎پردازی؛ لینا کیلانی؛ نادر ابراهیمی

اصل مقاله

.

مراجع