تاریخ ایران باستان در آیینه مورخان ارمنی

تاریخ ایران اسلامی

مقاله 6، دوره 6، شماره 1، شهریور 1397، صفحه 119-138   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسنده

فاطمه رییسی گهرویی

کارشناسی ارشد تاریخ ایران باستان – دانشگاه شهید بهشتی (تهران)

چکیده

ارمنستان در جهان باستان به ویژه در دوره ساسانی جولانگاه ابراز قدرت دو ابر قدرت جهان ایران و روم بوده که در اغلب دوره‌ها وابستگی آن به حکومت ایران بیشتر بوده است. در واقع رویدادهای تاریخ سیاسی و فرهنگی ارمنستان در دوره باستان همواره متاثر از ایران بوده است. آثار و منابع تاریخی ارمنی در بازشناسی تاریخ ایران باستان که همواره از کمبود منابع مکتوب دست اول ایرانی و پراکندگی منابع به زبان‌های دیگر رنج می برد از اهمییت ویژه‌ای برخوردار است و غنای آن آثار می‌تواند فقر منابع تاریخ ایران را در این زمینه تا اندازه‌ای جبران می‌نماید. با ابداع الفبای ارمنی در قرن پنجم میلادی سنت تاریخنگاری ارمنی وارد دوره طلایی خود گردید. غنا و فراوانی تاریخ ارمنیان از جمله آثار آگاتانژ، لازار فاراپی، موسی خورنی، سبئوس در این قرن و قرن‌های بعد روشنی بخش گوشه‌های تاریک تاریخ ساسانی شده است. نظر به اهمییت منابع ارمنی در تاریخ ساسانی، این مقاله  بر آن  است تا با بررسی آثار مورخان ارمنی از جمله آگاتانژ، ازنیک کلبی، پاستوس بوزند، یغیشه، موسی خورنی،  لازار فاراپی، سبئوس به دیدگاه‌های تاریخ نگاری این مورخان درباره‌ی تاریخ ایران در دوره ساسانی پی ببرد.

کلیدواژه‌ها

ساسانیان؛ مورخان ارمنی؛ ارمنستان؛ ایران؛ روم

مراجع