تعداد نشریات | 418 |
تعداد شمارهها | 9,997 |
تعداد مقالات | 83,560 |
تعداد مشاهده مقاله | 77,801,185 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 54,843,842 |
تعابیر عارفانه و عاشقانۀ گوی و چوگان در اشعار فارسی | ||
مطالعات زبان و ادبیات غنایی | ||
مقاله 3، دوره 9، شماره 31، مرداد 1398، صفحه 33-44 اصل مقاله (268.82 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
معصومه شیرزادمرکاوی* 1؛ کیومرث مولادوست2 | ||
1فرهنگ و زبانهای باستان، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران | ||
2دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، ایران | ||
چکیده | ||
هدف از این مطالعه بررسی تعابیر عارفانه و عاشقانۀ گوی و چوگان در اشعار فارسی است. شاعران در ادوار مختلف زبان و ادبیات فارسی، برای بیان مفاهیم و منویات درونی خود از تعبیرات گوناگون استفاده کردهاند و گاه برای بازگویی این مفاهیم از تعابیر و اصطلاحات رایج در زمانة خود سود جستهاند. بیان احساسات و عواطف شخصی شاعران گاه در مضامین عاشقانه و گاه عارفانه با واژههای گوی و چوگان نمود یافته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و به روش تاریخی است که با رویکرد تحلیلی انجام شده است. یافتههای تحقیق نشان داد؛ اشعار فارسی سرشار از دو واژة گوی و چوگان است که در مضامین عاشقانه برای توصیف درازی زلف، ذقن، روی، خال معشوق و نیز توصیف تسلیم و بیادعایی عاشق در برابر معشوق به کار رفتهاند. در مضامین عارفانه نیز برای بیان تسلیم بودن و نیز به عنوان تمثیلی برای ترک هوس و خودبینی استفاده شده است. نمود واژههای گوی و چوگان در اشعار غنایی و بسیاری واژههای گوی و چوگان در ادبیات فارسی نشاندهنده میزان رواج این بازی در ادوار مختلف تاریخ ایران است و آشنایی شعرا با بازی چوگان میتواند ناشی از رواج این بازی در ایران باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
ادبیات؛ گوی؛ چوگان؛ عارفانه؛ عاشقانه | ||
مراجع | ||
نیکخو، عاطفه، جهانگرد، فرانک. قاسمی، ملیحه، (1395)، «بررسی ویژگیهای مشترک شعر سبک هندی و مینیاتور مکتب اصفهان»، فصلنامة علمی- پژوهشی پژوهشهای ادبیات تطبیقی، دورة 4، شمارة 3، ، صص 108-81. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 662 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,025 |