اولویت بندی عوامل اثرگذار بر تدوین چشم انداز با بهره گیری از مقایسات زوجی در جهت ارتقای بهره وری سازمان (مورد مطالعه: گروه خودروسازی سایپا)

مدیریت بهره‌وری

مقاله 4، دوره 13، 4(51)زمستان، دی 1398، صفحه 99-121   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.30495/qjopm.2020.670309

نویسندگان

بهاره اسدیان¹؛ رضا رادفر^{* 2}؛ عباس طلوعی اشلقی²

¹گروه مدیریت. واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی. رودهن. ایران

²استاد گروه مدیریت، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد، تهران، ایران

چکیده

ارتقای بهره‌وری برای سازمآنها به دلیل تحریم‌ها در کشورمان امری دشوار شده است، اما غیرممکن نمی باشد. دستیابی به بهره‌وری نیازمند تدوین استراتژی منعطف و پاسخگو در قالب برنامه جامع معرفی شد. برنامه جامع صنعتی بر اهمیت توسعه صنایع منبع محور جهت کسب مزیت رقابتی تأکید دارد. تدوین برنامه جامع مبتنی ‌بر ترسیم مناسب چشم‌انداز صورت می‌پذیرد. چشم‌انداز نیز با توجه به مجموعه عوامل اثرگذار ترسیم می‌شود. هدف از انجام این تحقیق شناسایی عوامل اثرگذار بر تدوین چشم‌انداز در گروه خودروسازی سایپا در جهت ارتقای بهره‌وری می‌باشد. روش پژوهش حاضر کیفی است. در جریان انجام پژوهش و با مطالعه بر روی کشورهای آسیایی ویتنام، تایلند، اندونزی، چین و هند به شش عامل اثرگذار (سیاسی، اقتصادی، قانونی، اجتماعی، زیست‌محیطی و فناورانه) بر چشم‌انداز سازمان دست یافتیم. جامع آماری، ده تن از مدیران واحد تحقیقات و نوآوری سایپا می باشند. در این پژوهش از ابزار پرسش نامه باز بهره‌برداری شده است. روش‌های تحلیل، دلفی و مقایسات زوجی با استفاده از نرم افزار سوپردسیژن است. در ادامه جهت تعیین اولویت عوامل اثرگذار از روش مقایسات زوجی و نرم‌افزار سوپر دسیژن استفاده شد. اولویت عوامل به این قرار بود: سیاسی (0.35)، اقتصادی (0.27)، اجتماعی (0.14)، قانونی (0.13)، زیست محیطی (0.05) و فناورانه (0.03).

کلیدواژه‌ها

استراتژی منبع محور؛ بهره ‍‌وری؛ چشم‌انداز؛ مقایسات زوجی ها

مراجع

Afandyzadeh, S., Rahimof, K., & Niktash, H. (2012). Providing Decision Model for Increasing the Sustainability of Urban Transport Network Using Technique of Network Analysis Process (ANP). 12th International Conference on Transport and Traffic, (In Persian).

Arasty, M., & Pakniat, M. (2010). The Classification of Strategies for Developing a Technology Strategy based on a Process Approach. Journal of Science and Technology Policy, 3, (In Persian).

Asid, R. (2010). The Technical Efficiency Analyses of Manufacturing Sector in Malaysia: Evidence from the First Industrial Master Plan (1986-1995). Asian Social Science, 1-2.

Commission, P. (2012). The Manufacturing Plan: Strategies for Accelerating Growth of Manufacturing in India in the 12th Five Year Plan and Beyond. The Industry Steering Committee for the Twelfth Five Year Plan, 13.

Corvers, F. (1997). The Impact of Human Capital on Labor Productivity in Manufacturing Sectors of the European Union. Applied Economics, 29(8), 975-987.

Deloitte Development LLC.(2015). Strategic Capabilities: Bridging Strategy and Impac.

Dev,S.M.(2006).Review of Automotive Mission Plan 2006-2016. Ministry of Heavy Industries and Public Enterprise.40-47.

Dogan, H.(2013). Managing Knowledge for Capability Engineering.  Phd Thesis, UK.

Douglas, Ch. (2016). Exploring Connections: Aspiration Levels, Culture and the Resource based View. Journal of Strategy and Management, 9(2).

Emami maibodi, A. (2005). Principles of Measuring Efficiency and Productivity. Tehran: Institute for Business Studies and Research, (In Persian)

Fedderke, J., Kularatne, C., & Mariotti, M.(2004).Mark-up Pricing in South African Industry.Royal Economic Society Annual Conference.

Grant, R. (2015). Strategic Management with a Modern Approach. Tehran: Ariana Penal, (In Persian).

Haddad, P., Schaffer, J. L., & Wickramasinghe, N. (2015). Evaluating the Business Value of CPOE for Cancer Care in Australia: A Resource Based View Perspective. Australasian Conference on Information Systems.

Mehdizadeh, M., & Talaghani, M. (2015). Capacity, Competitive Strategy and Performance of Small and Medium Enterprises Construction. Development Management Process, (In Persian).

Nag, B., Banerjee, S., & Chatterjee, R. (2007).Changing Features of the Automobile Industry in Asia: Comparison of Production, Trade and Market Structure in Selected Countries. Asia-Pacific Research and Training Network on Trade Working Paper Series.19-20.

Natsuda, K.,&Thoburn, J.(2013).Industrial Policy and the Development of the Automotive Industry in Thailand. Journal of the Asia Pacific Economy, 5.

Nguyen, D. B., Khong, S. T., & Ho Lu, L. T. (2015).Vietnam Automotive Industry Toward 2018.International Journal of Business and Management Studies,1-6.

Ohno, K., & Cuong, M. (2004). The Automobile Industry in Vietnam. Master Thesis, Vietnam.

Price Water House Coopers.(2007).Vietnams Automotive Component Industry: Ready to go global.

Ray, S., & Miglani, S. (2016). Innovation (and Upgrading) in the Automobile Industry: The Case of India. Research on International Economic Relation.

Reader, C., & Greeven, M.  (2003). Industrial Dynamics and Co-Evolution in a Planned Economy: A Case Study of the Chinese Automotive Industry. Chinese Economy and Business, 12.

Soofi, A., & Ghazinoory, S. (2013). Science and Innovations in Iran: Development, Progress, and Challenges, 217.

Strand, S. (2006). Patents as a Source of Sustainable Competitive Advantage. In Seminar in Business Strategy and International Business. Helsinki University of Technology, 5.

Tang, R.(2012).China's Auto Sector Development and Policies: Issues and Implications. Members and Committees of Congress.6-7.

Thailand Automotive Institute Ministry of Industry.(2012).Automotive Industry 2012- 2016. Thailand Automotive Institute Ministry of Industry, 8.

Tjahajana, A. (2010).Indonesia automotive industry. Automotive & Machinery Working Group on EIBD Conference.

Williams, T. J., Rathwell, G. A., & Li, H. (2001). A Handbook on Master Planning and Implementation for Enterprise Integration Programs. Institute for Interdisciplinary Engineering Studies.