جلوه‌هایی از پژوهش و عمل در نگاه مولانا

عرفان اسلامی

مقاله 17، دوره 16، شماره 62، دی 1398، صفحه 316-325   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

پروین رضایی^*

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.

چکیده

تامل در اندیشه‌های مولوی و تعمق در ژرفای آن برای پژوهشگرعرفانی، هرزمان نو می‌شود وآفرینش تازه‌ای ازآن دریافت می‌گردد.  در دورة  معاصر پژوهش کاربردی مورد توجة  بسیار است و این موضوع هم در نگاهی به مثنوی قابل کشف است.   نگارنده در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی،  پیرامون اندیشه‌های عرفانی در عملگرایی بحث می‌شود. ضمن بیان مقدمه‌ای در معرفی مولانا،  جلوه‌هایی از اندیشه‌ها ونظریه‌های جاودان  وی در عمل‌گرایی،  نشان داده می‌شود.  یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد آنچه امروز غرب و نظریه پردازان آن‌ها به عنوان عملگرایی بر زبان می‌رانند و از آن بحث می‌کنند در فرهنگ و ادب ایرانی به طور عملی راه خود را پیموده است. مولانا بیماری و رنج‌های و ناکامی‌های انسانی را بسیار دقیق درک کرده و می­دانسته است علاقه و باور انسانی وحتی نسل حاضردر همین آموزه­هایی است که با عمل سازگار است.

کلیدواژه‌ها

مولوی؛ مثنوی؛ عملگرایی

مراجع