بررسی تغییرات کیفی سیست‌های خشک شده آرتمیا ی دریاچه ارومیه به روش لایه‌ای

نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

مقاله 3، دوره 1، شماره 4، اسفند 1386، صفحه 19-24   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

چکیده

چکیده
            سیست آرتمیا با توجه به داشتن ویژگی‌های خاص بیولوژیکی، در شرایط محیطی نامطلوب می‌تواند مدت‌ها حیات جنینی خود را حفظ کند. وجود رطوبت داخلی سیست‌ها عاملی برای افزایش فعالیت‌های متابولیکی جنینی بوده و در روند نگهداری سیست‌ها موجب کاهش درصد تخم‌گشایی سیست‌ها می‌شود. به‌منظور نگهداشتن جنین سیست در حداقل فعالیت متابولیکی خود لازم است سیست‌ها آبگیری (Dehydration) شوند که روش‌های متعددی برای آبگیری ارائه شده است و یکی از این روش‌ها خشک کردن می‌باشد. مزیت‌های این روش نسبت به سایر روش‌ها موجب شده است سیست‌ها را پس از خشک کردن در شرایط خلا بسته‌بندی و در دماهای پایین‌تر نگهداری کنند. این طرح با هدف بررسی تغییرات کیفی سیست‌های زمستانه آرتمیای دریاچه ارومیه بروش خشک کردن لایه‌ای تا مدت 15 ماه پس از خشک کردن اجرا شده است. در این کار مقداری سیست همسان آرتمیای دریاچه ارومیه به‌طور تصادفی انتخاب، خالص‌سازی و آبگیری شدند و با استفاده از اطاق گرم، به روش لایه‌ای و در دماها و زمان‌های مختلف خشک شده و ماهانه تا مدت 15 ماه درصد تخم‌گشایی و تخم‌گشایی مؤثره آنها تعیین شد. نتایج حاصله با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه نشان می‌دهد که تأثیر زمان خشک کردن، دمای خشک کردن و تأثیر همزمان دما و زمان خشک کردن در نتایج تخم‌گشایی معنی‌دار می‌باشد (P<0.05). گرچه سیست‌های دریاچه ارومیه در دماهای 28، 30 و 34 درجه سانتی‌گراد نیز دارای تخم‌گشایی بالاتری هستند، همچنین در زمان‌های 3 و 4 ساعت دارای تخم‌گشایی مؤثره بالایی می‌باشند ولی بنظر می‌رسد دمای 34 درجه سانتی‌گراد و مدت زمان 4 ساعت مناسب‌ترین شرایط برای خشک کردن این سیست‌ها باشد.

کلیدواژه‌ها

واژه‌های کلیدی: سیست آرتمیا؛ دریاچه ارومیه؛ خشک کردن لایه‌ای؛ درصد تخم‌گشایی؛ تخم گشایی مؤثره

مراجع