تجمع کادمیوم، مس و آهن در بافت‌های ماهی شبه شوریده Johnius belangerii (C.) در سواحل شمالی خلیج فارس (بندر‌دیلم)

نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

مقاله 1، دوره 3، شماره 3 - شماره پیاپی 11، آذر 1388، صفحه 1-8   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

چکیده

چکیده
در مطالعه حاضر غلظت فلزات سنگین کادمیوم، مس و آهن در بافت‌های عضله، آبشش و کبد ماهی شبه شوریده در آبهای سواحل بندر دیلم در استان بوشهر به‌مدت یک سال از شهرریورماه 1385 تا پایان مردادماه 1386 به‌‌صورت فصلی به‌منظور مقایسه با استانداردهای جهانی و آگاهی از سلامت ماهی برای مصارف انسانی اندازه‌گیری شد. ماهی شبه شوریده مورد مطالعه توسط تور ترال صید شده و نمونه‌برداری از ماهیان به‌صورت تصادفی انجام گرفت. ماهیان از نظر طولی به سه گروه A، B و C تقسیم گردیدند و بافت‌های آبشش، عضله و کبد برداشت شد. نمونه‌ها توسط اسید غلیظ هضم و توسط دستگاه جذب اتمی آنالیز شدند. نتایج نشان داد که میزان غلظت فلزات سنگین در بافت‌های آبشش، عضله و کبد ماهیان در فصول مختلف سال اختلاف معنی‌داری را نشان داد. بیشترین غلظت کادمیوم، مس و آهن در بافت کبد ماهیان و کمترین غلظت آنها در بافت عضله مشاهده شد. میزان غلظت فلزات سنگین از پاییز به سمت زمستان روند کاهشی و از زمستان به سمت بهار و تابستان روند افزایشی نشان داد و این حالت برای هر سه فلز صادق بود که می‌تواند ناشی از تغییرات فصلی و درجه حرارت باشد. غلطت کادمیوم در ماهیان از حد مجاز جهانی NHMRC، WHO و MAFF بیشتر و غلظت مس و آهن از حد مجاز جهانی کمتر بود، به‌طوری‌که میزان فلز کادمیوم در بافت عضله ماهیان منطقه دیلم (g/µg09/0±34/0) به‌طور معنی‌داری بیشتر از استاندارد  NHMRC(g/µg 05/0)، WHO (g/µg 2/0) و MAFF (g/µg 2/0) بود.

کلیدواژه‌ها

واژه‌های کلیدی: خلیج فارس؛ فلزات سنگین؛ ماهی شبه شوریده؛ Johnius belangerii

مراجع