پاسخ هورمون‌های متابولیکی و استقامت عضلانی ورزشکاران به مصرف کوتاه مدت کراتین و کافئین

تحقیقات در علوم زیستی ورزشی

مقاله 1، دوره 3، شماره 11، اسفند 1392، صفحه 5-16   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

این مطالعه به منظور بررسی اثر مصرف کافئین پس از یک دوره بارگیری کراتینی بر استقامت عضلانی و سطوح کورتیزول و کاتکولامین در مردان ورزشکار انجام شد. آزمودنی‌های این تحقیق 12 دانشجوی ورزشکار بودند که پس از تکمیل فرم رضایت نامه، به عنوان گروه کنترل ابتدا در ارزیابی عملکرد استقامت عضلانی بالاتنه (پرس سینه) و پائین تنه (اکستنشن ساق پا) با آزمون وزنه زنی با وزنه 70 درصد یک تکرار بیشینه تا واماندگی شرکت کردند و بعد از آزمون، برای ارزیابی سطوح کورتیزول، اپی نفرین و نوراپی نفرین، 5 سی سی نمونه خونی از ورید بازویی گرفته شد. سپس، آزمودنی‌ها در 3 موقعیت گروه دارونما (بدون کمک ارگوژنیکی)، گروه‌های تجربی 1 (مصرف 3/0 گرم کراتین در هر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت 5 روز و به دنبال آن مصرف 6 میلی گرم دارونما در هر کیلوگرم وزن بدن) و گروه تجربی 2 (مصرف 3/0 گرم کراتین در هر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت 5 روز و به دنبال آن مصرف 6 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن کافئین) گروه بندی شدند. پس از قرار گیری در هر سه حالت از همه آنها به عنوان پس آزمون، آزمون مجدد به عمل آمد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و آزمون تی جفت استفاده شد. نتایج نشان داد که پس از اعمال متغیر مستقل در گروه تجربی 2، بهبود معنی داری در استقامت بالاتنه، و پایین تنه و میزان تغییرات کورتیزول و کاتکولامین‌ها مشاهده شد اما در گروه دارونما هیچ بهبودی در متغیر‌های وابسته تحقیق مشاهده نشد، در حالی که در گروه تجربی 1 فقط در میزان استقامت بالاتنه و پایین تنه بهبود معنی داری مشاهده شد. تحقیق حاضر نشان داد که مصرف مکمل کافئین بعد از دوره بارگیری کراتینی، باعث بهبود در استقامت عضلانی و سطوح کورتیزول و کاتکولامین‌ها شده و از این روی می‌تواند برای ورزشکاران مفید باشد.

کلیدواژه‌ها

کافئین؛ کراتین؛ استقامت عضلانی؛ کاتکولامین‌ها

مراجع